Kotka i Generał recenzja

Jaka to była piękna i dramatyczna historia jednocześnie..
"Kotka i generał" to powieść o wojnie, miłości, sprawiedliwości i sumieniu oparta na faktach.
Poznajemy losy kilku osób - Oseska, Sonii, Nury i Kotki. Na początku trochę się gubiłam i nie wiedziałam kto jest kim. Jednak z każdym następnym rozdziałem autorka powoli odkrywa karty i splata losy bohaterów. Bardzo płynnie przechodzi od wydarzeń z przeszłości 1995 roku w Czeczenii do Berlina w roku 2016.
Generał wciąż targach wspomnieniami pragnie wymierzyć sprawiedliwość i wraca do dawnych wydarzeń, aby odkupić swoje winy. Autorka świetnie manewruje czasem i przestrzenią. Wplata w wydarzenia charakterystykę postaci i pozwala poczuć się w ich skórze, poznać ich motywacje i zasady jakimi się kierują.
Co łączy wszystkich bohaterów? Co się stało pewnej nocy w baraku stacjonujących żołnierzy? Czy ofiary tego wydarzenia mogły ujść z życiem? Kto jest winny, a kto próbuje umyć ręce?

Mam dreszcze na samą myśl, że to wszystko stało się naprawdę.. To straszne co się dzieje w czasach wojny, jak zmieniają się ludzie pod wpływem stresów, władzy i wszechobecnej śmierci. Straszne jest to, jak daleko sięgają szpony zła. Jak wielkie żniwo zbiera wojna nie tylko na froncie.. Jedno jest pewne.. Chyba już zawsze patrząc na kostkę rubika będę miała przed oczami Nurę..
Polecam wszystkim tą lekturę, a ja muszę zapoznać się z resztą książek tej autorki.