Piąty król recenzja

“Dumny, wpatrzony w żonę jak w obrazek Zygmunt po raz pierwszy poczuł ukłucie niepokoju”.

Drugi tom cyklu „Serce w koronie” i od razu zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. Zygmunt Jagiellończyk jako piąty w kolejce do tronu, nigdy nie pragnął korony. Przez braci postrzegany był jako zapasowy książę. Miał marzenie, by u boku ukochanej kobiety osiąść we własnym księstwie, zawsze honorowy i rycerski. Przez długie lata tułał się po świecie, w końcu los, się do niego uśmiechnął. Kasia, hafciarka królowej zawładnęła jego sercem, brat Władysław pomógł mu znaleźć swoje miejsce w księstwie głogowskim. Jednak los bywa bardzo przewrotny, czego niebawem Zygmunt doświadczył. Został koronowany na króla Polski, był najdłużej panującym polskim władcą, nosił imię Zygmunta Starego.

Przez powieść się płynie, niesamowite wrażenia i odczucia. Pani Anna pisze piękną polszczyzną, język, jakim operuje, jest bardzo bogaty, przyjemny, stylizowany na staropolski. Kreśli nam sytuacje i wydarzenia bardzo realnie i wyraźnie. Okoliczności, warunki, otoczenie, myśli i uczucia. Przez co wzbogaca i jednocześnie dodaje niesamowitego uroku i klimatu całości. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, zdecydowanie są atutem powieści. Wyraziste, barwne, niejednolite, charakterne osobowości, ukazane ich prawdziwe oblicze. Postacie autentyczne i wymyślone przez autorkę, na potrzeby utkania wciągającej fabuły. Ludzie z krwi i kości, ich smutki, radości, uniesienia, tęsknoty, żale, miłość.

Jest bardzo klimatycznie, wyraźnie czujemy realia i ducha tamtych dawno minionych czasów. Mamy lata panowania Zygmunta Starego, człowieka lojalnego, honorowego, ufnego, wrażliwego, który nie znosił wojen. Miał kochanki, dwie żony, był kochającym ojcem. Nie sposób nie wspomnieć o jego drugiej żonie Bonie, kobiecie, silnej, niezłomnej, zaradnej. Życie ludzi na dworze królewskim, panujące zasady, konwenanse, codzienność, zmagania z nieuchronnym losem. Miłość, namiętności, wewnętrzne rozterki, silne więzy rodzinne. Wystawne uczty, przepych a obok zdrady, niesprawiedliwość, niepewność, okrucieństwo. Dworskie intrygi, świat polityki, knowania, dyplomatyczne gierki, układy, znaczenie kościoła, głęboka wiara do Boga.

Fascynująca, wiarygodna, napisana z rozmachem opowieść. Prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką. Przyjemna, wartościowa, inteligentna lekcja historii. Serdecznie polecam!