Piąta skóra Nigumy recenzja

Słyszeliście historię bodhisattwy Nigumy? Jest to postać wywodząca się z wierzeń buddyjskich, która odgrywa główną rolę w naszej powieści, jako najwyższa Dakini (przewodniczka duchowa).
Autorka zabiera nas do niewielkiego sklepiku z orientalną biżuterią i kadzidełkami. Jednak to nie sam sklep zwraca na siebie uwagę, a osoba która go prowadzi - Niguma. Jednak dla nas tylko Ewka. Teraz pojawia się pytanie, dlaczego bogini miałaby się zajmować sprzedażą błyskotek? Powieść Aleksandry Bednarek przedstawia nam drogę, jaką pokonuje Niguma, aby znaleźć w swoim życiu cel. Cel, lub miłość bowiem nasza główna bohaterka, po prostu czuje, że czegoś jej brakuje. Jednak nie jest ona tak idealna jak mogłoby przystawać na Dakinię. Przywdziewa dla niepoznaki ludzkie skóry, a sama żywi się ich mięsem. Szokujące co? Też odniosłam takie wrażenie, ze względu na to, że kompletnie nastawiłam się na coś innego zaczynając czytać tą książkę.
Nie ukrywam, że na początku czytało mi się ją opornie, nie potrafiłam się połapać w akcji, ze względu na ciągłe przeskoki w czasie. Z czasem jednak czytało się ją coraz lepiej. Nie jestem w stanie jednoznacznie ocenić książki, ponieważ jest ona na swój sposób specyficzna. Każdy z nas może wyciągnąć z niej coś innego. Jedni z nas skupią się na samej fabule, a drudzy będą szukać dodatkowego przesłania. Powieść wywołuje w nas jednak emocje, a ze względu na to jak odmienna jest od innych książek, które czytałam zdecydowanie zapadnie mi w pamięci. Nie ukrywam, że większości przedstawionych postaci zwyczajnie nie dało się lubić. Niemalże każda z nich irytowała nas na inny sposób.
Powieść skończyła się w dość dziwny sposób. Po przeczytaniu całej lektury, ciężko stwierdzić czy było to zakończenie złe, czy dobre. I to jest chyba to miejsce na refleksję, abyśmy sami mogli to zinterpretować na swój sposób.
Chciałabym również wspomnieć o okładce, która też baaardzo mi sie spodobała, ale prawdę mówiąc musielibyście ją zobaczyć zwyczajnie na żywo. Myślę, że jest to ciekawa pozycja, ze względu właśnie na swoją specyfikę.