Piast recenzja

"Dziwna to rzecz - imię. Kryje się w nim wróżba, życzenie, wreszcie cała osoba. Rodzimy się jednak jako Nikt, beczące jakeś, różowe Koźlę. Potem zaś dają nam imię fałszywe, żeby zwieść boginki, mamuny, złą Dolę. I bogów. Zwłaszcza bogów. Bogom lepiej schodzić z oczy; uwierz, sprawdziłem."

Rozsiądź się wygodnie w lesie, nad rzeką, w ogrodzie pośród traw. Nalej sobie miodu lub piwa ciemnego. Zamknij oczy i wsłuchaj się w ptaków śpiew, grzmoty burz, wrzaski wojów. Wejdź w świat braci, którzy prawdopodobnie odmienili świat grodów. Jednego z nich zwali Piastem, lecz którego?

Jest to moja pierwsza podróż do takiego świata, w którym to mogę poznać tego, który być może dał nam początek. Jak wspomniał sam Autor "Piast to postać w najlepszym razie na poły historyczna i tak też należy traktować tę powieść. Nie znajdziecie w niej zbyt wiele dziejowej prawdy - o ile coś takiego w ogóle istnieje - starałem się jednak uczynić swoją gawędę prawdopodobną". Czy było warto? Rozdarta jestem. Jako powieść historyczna było wspaniale, super było znaleźć się między wojownikami. Jednak było dobrze do połowy. Chłonęłam historię braci niczym gąbka do momentu, w którym było tego już za dużo. Bardzo fajnie było czytać o wojownikach, o wikingach, o tym do czego zdolni są ludzie by zdobyć władzę, trochę złota, a przede wszystkich posłuch. To nie jest powieść fantastyczna, to powieść zdecydowanie bardziej historyczna, która po prostu jest bardziej ubarwiona. To z pewnością jest powieść o dwóch mężczyznach, którzy ze sobą rywalizowali. Jeden z nich był bardziej narwany drugi mniej. Słowiańskość? Jest ukazana. Słowiańskość to natura, to bogowie, to waleczność i to Gajek nam pokazał.

Czy czegoś mi brakowało? Map zdecydowanie, a nawet rycin, chociażby statków jakimi nasi bohaterowie podróżowali. W tej powieści ilustracje są wskazane, żeby jeszcze bardziej wsiąknąć w te nasze pradawne korzenie. Kolejny minus to to, że powieść ta jest zbyt długa. Po połowie było mi tego wszystkiego za dużo. Nie mogłam się wgryźć. Nad książką spędziłam ponad tydzień, nie żałuję - co to to nie, jednak czegoś mi zabrakło. I jeszcze jedno, nie nastawiaj się Czytelniku na nie wiadomo jaką akcję rodem - nie wiem - z Wiedźmina czy obejrzanych Wikingów.

Książkę przeczytałam dzięki portalowi Czytam Pierwszy