Iluzja recenzja

Nawet nie wiecie jak bardzo czekałam na kolejną książkę pana Mieczysława. „Martwy Sad” podbił moje serce, a język autora niezwykle mi podpasował, więc przebierając nogami, wyczekiwałam na upragniony tom drugi serii „Cienie Przeszłości”. Jak to mówią, są takie książki, o których nigdy się nie zapomina i tacy autorzy, po których sięgamy w ciemno, nie zależnie od pory dnia czy roku. I takim właśnie autorem kryminalnym jest dla mnie pan Gorzka. Biorę się za jego dzieła w ciemno, bo wiem, że nigdy mnie nie zawiedzie.

A jak wiadomo – jak kryminał to i zwłoki. Ale nie takie zwykłe, wiecie trup – dochodzenie – winny – cześć pieśni. Co to to nie! Autor wcale nie jest przewidywalny! Oczywiście mamy denatkę, ale zmumifikowaną. Przyznaję się bez bicia, że wcześniej nie miałam „przyjemności” czytać o takim umarlaku, więc tym bardziej cieszyłam się na lekturę.

Co tu dużo mówić, pan Mieczysław odwalił kawał porządnej roboty. Świetna fabuła, masa zakrętów, tropów, które prowadziły donikąd, trup zaczyna ścielić się gęsto, a nasz komisarz próbuje odkryć kto jest za to wszystko odpowiedzialny. Wciągnęłam się na maxa! Prawie 600 stron książki zjadłam w 1,5 dnia – to samo o sobie świadczy. Kiedy już myślałam, że mamy już zbrodniarza, że zagadka się wyjaśniła to czekała mnie niespodzianka i czułam się jakbym trafiła kulą w płot! Do samego końca oczekiwałam wyjaśnienia, niemalże z zapartym tchem! Podobało mi się też, że w delikatny i subtelny sposób możemy tutaj znaleźć nawiązania do tomu pierwszego, bo jakby nie patrząc bardzo, ale to bardzo mi się podoba.

Nie mogę wyjść z podziwu, iż autor stworzył taką historię, że kapcie spadają ze stóp. Wszystko jest początkowo spokojne, płynące swoim rytmem, po to, by „za chwilę” rypnąć z pełnej petardy i porwać nas w doskonałą historię. Bohaterowie nadal są świetnie wykreowani i mimo że jest ich wielu to nie miałam większego problemu z rozpoznawaniem kto jest kim. Może troszkę brakowało mi wątku uczuciowego, ale jego brak również nie jest szkodliwy iw pełni możemy oddać się śledztwu!

Koniec końców, jeśli nie znacie pana Mieczysława – poznajcie go! Dajcie szansę jego pióru, dajcie sobie szansę na poznanie znakomitego pisarza, który nie zawodzi, a może Was tylko fantastycznie zaskoczyć – GWARANTUJĘ ♥