Pełzająca śmierć recenzja

Henryk Topolski zmęczony życiem u boku żony i ciężką niewdzięczną pracą, jest wściekły. Po raz kolejny dał się namówić swojemu szefowi na nielegalny wywóz toksycznych odpadów, tym razem jednak miejsce zrzucenia tej ekologicznej bomby przerosło i jego. Miejscowy cmentarz?!
Po opróżnieniu beczkowozu, cała zawartość powoli, lecz skutecznie, wsiąkała w przegniłe trumny, wnikając i przenikając, do każdego robaczka , który się tam zadomowił. Jakie zmiany wywoła to w ich zachowaniu?
Czy Sucha Beskidzka przetrwa atak tych krwiożerczych stworzeń?
Przekonajcie się sami!
Jest krwawo i brutalnie. Są obrzydliwości i wszystko to, co powinno się znaleźć w animal horror.
Szybkie tempo akcji i dobra narracja, powodują, iż z przyjemnością dałam się złapać tym cmentarnym larwom.
Niczego innego nie oczekuje od tego typu rozrywki, a Tomek wszystko to zgrabnie ubrał w krótką i zwięzłą historię. Fabuła jest spójna i sensowna.
Jak sam autor napisał w przedmowie, na temat pożerających ludzi robali, napisano już wszystko i to kilkukrotnie. Pomimo tego, wszystko wyszło ciekawie i interesująco, co na pewno było nie lada wyzwaniem. Tym większy szacun!
Dodatkowym bonusem są opowiadania dołączone do książki. „Skóra”, „Odlew” i „Misja”!
Było mega, szczerze polecam fanom gatunku, którzy jeszcze nie mieli okazji zapoznać się z tym tytułem!