Pęknięta kra recenzja

Gdy szaleją życiowe burze często tracimy kontrolę. Obezwładnia lęk, przybierając różne formy. Ukryty lub jawny ciągle towarzyszy. Paraliżuje, zamyka, ogranicza. Wybija z codziennego rytmu. Stan na granicy zachowania rozsądku i szaleństwa. Najbardziej skrajne emocje biorą górę. Pomimo, że go nie zapraszamy, zamieszkuje w nas. Czai się, usypia czujność i atakuje. Zakłada kaganiec na myśli i zapędza w niebezpieczne rejony. Zniekształcone zostaje postrzeganie. Nadzieja zmienia się w obawę, szczęście w udrękę, a zauroczenie w niechęć. Kiedy wpadniesz w mrok ciemności nie jesteś w stanie się zatrzymać. Niepewność obezwładnia i pochłania bez reszty. Ułuda niepokoi.

Agnieszka i Ada. Siostry bliźniaczki. Dwa żywioły. Ich życiowe drogi rozchodzą się, ale w tajemnicy widują się w nawiedzonym domu w Zakopanem. Podczas jednego ze spotkań dochodzi do tragedii. Jedna z sióstr zaczyna odgrywać rolę drugiej. Poznaje jej dotychczasowe życie, które okazuje się przesycone sekretami. To czego nie wie, staje się znacznie ważniejsze od tego, co wie. Złudzenie odrębności zgodnie z którym istnieje.

Nieprzewidywalny świat intryg. Precyzyjnie utkana fabuła i tajemnica sprzed lat. Drgająca rozpacz puka niespodziewanie do drzwi, skrywając łzę w kąciku oka, a wokół maski pozorów. Życie pełne nadziei wisi w próżni i czeka na obietnicę. Niewinna młodość upada na dno. Pęka kra złudzeń, odkrywając najbardziej intymne obszary. Zostaje tylko naga prawda, "dziura czarna i lepka jak smoła, zalewa umysł".

Fragmenty wydarzeń decydują o losie. Beztroska w obliczu zła i pragnienie, z którym ciężko sobie poradzić. Zagadują sumienie, uciekają w półprawdy. Kłamstwo dogania kierując w nieznane rejony. Niszczycielska siła odbiera rozum i prowadzi do dramatu, który odciska piętno. Normalność skrywana pod maską pozorów wypala serce. Pod skorupą wszystko uwiera, a pogodzenie się z tym co było, zdaje się niemożliwe.

Dojrzewanie, zagubienie, poszukiwanie własnej tożsamości i trudy dorosłości owiane latami rozczarowań.

Autorka idealnie łączy przeszłość z teraźniejszością, prowadząc po korytarzach słabości. Mrok wypełza a podświadomość, podsuwa strzępy wspomnień, które układają się w bolesną całość.
Polecam.