Wenecjanka recenzja

" Miłość to rodzaj szaleństwa nad którym rozum nie ma władzy". (str.116)

Jest to kontynuacja losów pań z Koborowa moim zdaniem ciekawsza od części pierwszej. Mniej jest działań wojennych, a więcej życia osobistego bohaterów ich rozterek, problemów, uczucia, miłości i rozczarowań. Panie wiodą nieskomplikowane życie w Wenecji prowadząc praktykę lekarską nieświadome grożącego im niebezpieczeństwa. Tam też odwiedza je polski przyjaciel nieżyjącego męża z synem i przyjacielem i od tej pory ich losy będą się przeplatać.

Dwie córki bohaterki obie inteligentne, jedna adoptowana kontynuująca działania ojczyma, druga wielkiej urody, będąca obiektem westchnień i miłości młodzieńców. Obie obdarzone instynktem wyczuwającym ludzkie zachowania.Zmienne relacje między siostrami, raz pełne poświecenia i oddania, a raz wręcz odpychające i złośliwe.

W Pensylwanii wiedzie bogate i dostatnie życie niechlubny bohater z pierwszej części powieści morderca i gwałciciel rodziny bohaterki, który cudem uniknął śmierci z jej rąk teraz postanawia się zemścić. Do tej misji wyznacza swojego nieślubnego syna, którego zadaniem jest rozkochanie w sobie młodszej córki bohaterki i sprowadzenie jej wraz z matką do Ameryki.
Jak łatwo jest manipulować młodą , niedoświadczoną dziewczyną, rozkochać ją w sobie, całkowicie przejąć nad nią kontrolę, zwłaszcza jak jest się przystojnym, elokwentnym i bogatym młodzieńcem. By osiągnąć swój cel poduszcza się użycia niedozwolonych środków za które przyjdzie mu ciężko zapłacić.

Okoliczności zmusiły nasze bohaterki do powrotu do Polski do Koborowa. Droga powrotna obfitowała w wiele przygód, niespodzianek, problemów. Po dotarciu na miejsce spotyka je wielkie rozczarowanie, gdyż dwór tak barwnie opisywany przez matkę zupełnie odbiegał od jej opisu. Opuszczony na czterdzieści lat, pod opieką opłacanego zarządcy był zaniedbany, zrujnowany i raczej nie zachęcał do zamieszkania. Dla wenecjanek, które odbyły tak trudną drogę było to wyzwanie i postanowiły zawalczyć o ojcowiznę.

Przytoczony jest obraz polskich wsi wywołujący negatywne emocje z biedą, brudem i obskurnymi chatami. Chłopi mimo zwrócenia im wolności nadal obrabiali pańszczyznę. Panie na Koborowie podjęły odważną decyzję o uwłaszczeniu chłopów, która nie spotkała się z aprobatą ze strony ludzi stojących wyżej w hierarchii. Nie akceptowali wykształcenia pań, działań jakie podejmowały, widziano w nich wiedźmy i uknuto spisek by wypędzić je z majątku.

Rozdział " Historia mało znana" poświęcony jest polowaniu na czarownice, ich działania i praktyki począwszy od średniowiecza. Postrzegano je jako służące szatana, ich procesy, tortury, wyroki i śmierć.
W powieści jest wiele elementów grozy, niespodziewanych zwrotów akcji, igrania z ludzkim życiem. Samo zakończenie pozwala wysnuć wniosek, że możemy oczekiwać kontynuacji losów pań na Koborowie.