Mapa dni recenzja

 

Panią Peregrine i osobliwe dzieciaki poznałam trzy tomy temu (filmu nie oglądałam) i powiem, że byłam nimi wszystkimi zachwycona, bo we wszystkich tych tomach zza walki z potworami i zza wszystkich niesamowitości wyraźnie wyłania się pragnienie akceptacji, zwyczajnie ludzkie trudności w dostosowaniu się, czy stygmatyzowanie inności. I nie musi ona być aż taka „inna”, czy widoczna jak u osobliwców, wystarczy żeby była. 

W „Mapie dni” to nie Jacob odwiedza dziwne światy, ale osobliwe dzieci i pani Peregrine odwiedzają „normalny świat”, Amerykę, do której próbują się dostosować tyle, że wszystko prowadzi ich do Abe’a dziadka Jacoba i tego co robił za życia. 

Więcej:  https://iwonabanach.blogspot.com/2019/11/mapa-dni-osobliwy-swiat-w-szczegolnym.html