Nowa rzeczywistość recenzja

W trakcie trwania pandemii ludzie czuli się odosobnieni, przygniatała ich samotność, a pozornie wygodna praca odbywająca się w domu przynosiła szybsze wypalenie zawodowe i ogólną niechęć do wykonywanych czynności. Pojawiał się również strach o życie, gdyż zagrażało nam coś nowego z czym do tej pory nie mieliśmy do czynienia. Człowiek bez wzajemnego wsparcia okazał się słaby i podatny na wszelkie ataki pochodzące ze środowiska zewnętrznego.

Zarys fabuły

W książce spotykamy cztery dziewczyny, które od dawna się przyjaźnią: Wandę, Matyldę, Zuzę i Hannę. Dziewczyny żyją w 2035 roku, a świat nie pokonał dalej pandemii, która przerosła najśmielsze oczekiwania wszystkich ludzi. Rząd zdecydowanie to wykorzystał i zaczął tłamsić oraz inwigilować na każdym kroku swój naród, który niegdyś go wybrał. Bohaterki mają problem z samotnością, gdyż w realnym świecie bardzo ciężko poznać kogoś wartościowego. Wszelkie obostrzenia, zakazy i nakazy skłaniają je do przyłączenia się do ludzi z podziemnego ruchu oporu. Jak dalej potoczą się ich losy pod względem towarzyskim? Jakie działania podejmują ludzie z ruchu oporu? Jak zakończy się ta historia? O tym w książce „Nowa rzeczywistość” autorstwa Magdy Puzio.

Wizja ewentualnej przyszłości

Autorka wpadła na doskonały pomysł zaprezentowania do czego może posunąć się władza pod płaszczykiem walki z pandemią. Ilość różnorakich rozwiązań wprowadzonych w życiu społeczeństwa jest tak duża, że autorka zasługuje na uznanie, gdyż widać, iż podeszła do tematu profesjonalnie i dzięki temu książka jest idealnie dopracowana. Niestety, część z zaprezentowanych nakazów lub zakazów brzmi dość realnie przez, co podczas lektury mamy możliwość przemyślenia do czego świat dąży i jakie mogą być tego konsekwencje. Natomiast wszechobecną samotność mieliśmy w niewielkim stopniu okazję doświadczyć podczas obostrzeń i kwarantanny, to co zostało zaprezentowane w tej książce jest jeszcze większe pod względem trudności, jeśli chodzi o kontakty interpersonalne. Czytając tę pozycję należy pamiętać, że jest to fikcja literacka i oby nią na zawsze pozostała i nigdy się nie ziściła.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się płynnie i z dużym zaciekawieniem przez niepowtarzalność czasu i miejsca akcji, a także dzięki interesującym losom bohaterek występujących w tej pozycji. Wedle wskazówki od wydawcy jest to książka z gatunku powieść obyczajowa i moim zdaniem tak należy ją traktować, oczywiście ludzie niewierzący w to, że jakakolwiek władza mogłaby się posunąć do takich czynów będą uważać tę książkę za coś z pogranicza fantasy. Okładka zdecydowanie pasuje do treści lektury i przykuwa wzrok czytelnika. Gorąco polecam pozycję każdemu, po to by za sprawą ciekawej historii zobaczył, jak może wyglądać nasza przyszłość, jeśli wirus nie zostanie pokonany.