Pan Ibrahim i kwiaty Koranu recenzja

Eric-Emmanuel Schmitt to jeden z największych współczesnych autorów. Tworzy on zarówno książki jak i sztuki teatralne. Jego powieści zostały przetłumaczone na wiele języków, wydane w wielu krajach. Jedną z jego najbardziej znanych powieści jest książka "Oskar i pani Róża".

Mojżesz, zwany również Momo, jest już prawie dorosły. Nie jest zadowolony ze swojego życia. Praktycznie nie znał swojej matki. Kontakty z ojcem także się nie układają dobrze. Porównuje on cięgle Mojżesza do innych, mówi jaki jest niepotrzebny, zbędny. Nie poprawia to nastawienia chłopca. Radość życia nieoczekiwanie odnajduje w przyjaźni z Arabem - panem Ibrahimem. Mimo, że chłopak jest Żydem obaj szybko stają się ze sobą bardzo zżyci. Momo odnajduje radość w uśmiechaniu się, cieszy się z życia. Jednak sprawy szybko przybierają inny obrót...

Byłam zachwycona książką "Oskar i pani Róża", więc niezwłoczne zabrałam się za tą powieść. Tak jak było poprzednio, i tym razem nie zawiodłam się na autorze. Po raz kolejny Eric-Emmanuel Schmitt pozytywnie mnie zaskoczył. W jego książkach najbardziej podoba mi się to, że mówi on odważnie o sprawach, od których ludzie bardzo często uciekają. W dzisiejszym świecie trudno jest o tak szczerze wypowiedzianą prawdę. Dlatego tez spokojnie mogę powiedzieć, że powieść ta jest oryginalna. Ciężko jest ostatnio o książki z tak głębokim przesłaniem.

Książka jest bardzo krótka. Można ja przeczytać w niecałą godzinę. Mimo to potrafi naprawdę wciągnąć. Niemalże pochłonęłam tą powieść. Została ona napisana prostym językiem zrozumiałym zarówno do dzieci, młodzieży jak i dorosłych. Autor wspaniale wszystko przedstawia, opisuje. Czytanie było dla mnie samą przyjemnością.

Powieść ta napisana jest w narracji pierwoszoosobowej, z punktu widzenia Momo. Dzięki temu o wiele lepiej można wczuć się w sytuację głównego bohatera, który przeżywa liczne rozterki. Bohaterowie tej książki są niezwykli. Bardzo podoba mi się zmiana Mojżesza, który przeszedł rozmawiając z panem Ibrahimem. Właśnie ten człowiek jest wspaniałym przykładem tego, jak można się cieszyć z życia. Mimo swojego niemałego wieku, chętnie żartuje rozmawiając z Mojżeszem. Jest również bardzo doświadczoną osobą, która uczy chłopaka prawdziwego życia.

Bardzo sobie cenię książki tego autora za morał jaki posiadają. Tym razem pokazał nam on, że mimo różnych kultur, wiary można stać się kogoś przyjacielem. Jest to bardzo ważne, gdyż może nie zdajemy sobie sprawy jak różnorodność narodów nas dzieli. Nie powinno tak być i autor wspaniale to pokazuje. Okładka tej książki jest ładna, jednak nie oczarowała mnie. Czcionka jest bardzo duża dzięki czemu tą książkę czyta się błyskawicznie.

Podsumowując, książka ta jest ciekawą lekturą. Każdy powinien się z nią zapoznać. Jest to powieść odpowiednia zarówno dla dzieci jak i młodzieży. Każdy dorosły także znajdzie w niej coś dla siebie. Pokazuje ona nam jak różnorodność kultur nas dzieli.