Pamiętnik diabła recenzja

Adriana Bednarek to autor wielu thrillerów. " Pamiętnik diabła " to jego książka debiutancka, która zapoczątkowała cały cykl " diabełków ". Seria bardzo lubiana i chętnie czytana przez miłośników gatunku, dlatego i ja sięgnęłam po tę pozycję.

Wszyscy, zarówno zapowiedź z tyłu książki, jak i czytelnicy, rozpisywali się o mocnym i mrocznym charakterze lektury. Owszem, takie jest tło i zamysł autora, szkoda jednak, że duża część fabuły opisuje jego codzienne podboje miłosne, seks, narkotyki i życie na bogato. Te sceny, niestety, nie przypadły mi do gustu i bardzo się przy nich nudziłam. Nie znalazłam w nich nic twórczego, ciekawego, przyciągającego uwagę, a jedynie mierny styl i częste powtórzenia.

To, co spowodowało, że dałam tej książce szansę, to psychologiczna kreacja głównego bohatera. Młody człowiek toczący pozornie normalne życie, nieodbiegające od standardów swojego środowiska, ma drugą bardzo mroczną twarz, o której nikt nie wie. To groźny psychopata, przez cały czas szukający kobiety, która stanie się w przyszłości jego ofiarą. Pan Bednarek pozwala czytelnikowi wejść w chory umysł człowieka, który jednocześnie odstrasza, jak i fascynuje. Kuba to bardzo inteligentny seryjny morderca, który potrafi wzbudzić zaufanie u swoich ofiar. To człowiek planujący bardzo drobiazgowo każdą swoją zbrodnię, na chłodno i racjonalnie. Zadaje swojej ofierze ogromne cierpienie nie mając później wyrzutów sumienia, a jedynie satysfakcję z dobrze wykonanego zadania. Z jednej strony to bawidamek i dusza towarzystwa, a z drugiej wyrachowany morderca.

" Robię to, o czym niektórzy marzą, inni chcieliby wiedzieć, jak to jest, a jeszcze inni posłaliby mnie do wszystkich diabłów lub innych czarnych charakterów książek służących im za podstawy w tak zwanej religii.”

O powodach zachowania Rzeźnika Niewiniątek dowiadujemy się w drugiej części książki. Traumatyczne przeżycia z okresu wczesnej młodości czy wręcz dzieciństwa wpłynęły na jego zmiany w psychice. Jednak czy to może usprawiedliwić jego zachowanie?

Jak wcześniej napisałam, jestem po lekturze innych książek Pana Adriana, co pozwala mi na zaobserwowanie niezwykłej przemiany i dojrzałości literackiej autora.