Pamiętaj, że nie jesteś mężczyzną recenzja

Bycie kobietą nie oznacza bycia gorszym. To, że kobieta nie jest mężczyzną nie czyni z niej kogoś mniej wartościowego. Każdy z nas niezależnie od płci ma takie same prawa. Każdy ma wartość i jest ważny. Nierówności między płcią ciągle stanowią barierę. W niektórych krajach ich obalanie postępuje wolno. Kobiety mają szczególnie utrudniane życie. Brak poszanowania i dyskryminacja, która w XXI wieku wciąż jest na porządku dziennym. I nie są to niestety bajki. Nie pojawia się żadna wróżka, która odmienia trudny los kobiet. Same walczą o swoje miejsce w społeczeństwie każdego dnia. Silne, zdeterminowane, odważne.

Isra przyszła na świat w palestyńskiej rodzinie. Dorastała w poczuciu, że jest kimś gorszym. Jest kobietą. Tu mężczyzna decyduje o wszystkim. Jest panem i władcą. Potrafi uderzyć za niedogotowany kawałek mięsa. Jako gorszą płeć nie ma prawa głosu. W wieku 17 lat musi wyjść za mąż, za obcego sobie człowieka. Wyjeżdża do Ameryki. Myślała, że to da jej wolność, że będzie lepiej. To tylko ułuda. Szybko przekonała się, że zadaniem kobiety jest urodzić syna i zajmować się mężem i jego rodziną. Małżeństwo i macierzyństwo to jedyna wartość. Cierpienie towarzyszy jej każdego dnia. Każdą ciąża jest nadzieją, a poród przekleństwem. Każda kolejna córka to wstyd. I historia się powtarza.

Książka mną wstrząsnęła. Historia bolesnej prawdy o cierpieniu kobiet, których nikt nie słyszy. Wkraczamy w ich życie i kulturę, która jest nam odległa i nie do końca zrozumiała. Ludzkie krzywdy, które potrafią zniszczyć nawet najsilniejszą osobę. Ukazana niezwykła siła i determinacja oraz samotność. Walka nie tylko o swoje prawa, ale również o odrobinę bliskości ze strony matki. Jak bohaterka wyczekuje momentu modlitwy ,by być blisko, ramie w ramię, obok matki i móc dotknąć jej stóp. To jedyna okazja, by poczuć ludzki dotyk. Przejmujące.

Musimy tu zmierzyć się z trudnymi emocjami. Chce się krzyczeć ze złości i niemocy. Trzeba mówić o tym co złe i nieludzkie, bo jest to obok nas. Świat, który przeraża i boli. Wywołuje smutek i gniew. Jestem kobietą. Mam prawo decydować. Mam swoje zdanie. Jestem wolna. Mam prawo myśleć i wyrażać swoje opinie, marzyć i wybierać.
I nie wyobrażam sobie, że mogłabym być tych przywilejów pozbawiona.
Siła jest w nas. Jest świadectwem odwagi w decydowaniu o swoim losie. Krzyk kobiet jest ważny, by dbać o swoje prawa. Historia, która pozostaje na długo w naszych myślach. Autorka pisząc ją czerpała inspirację z własnych doświadczeń. Gorąco polecam.