Pomruk recenzja

Bieszczady to piękne i dzikie góry, gdzie każdy odpocznie od swojego zwykłego, trudnego czy bolesnego życia. Bieszczady są lekarstwem dla każdej zbolałej duszy, która szuka ukojenia na łonie dzikiej natury. Tego ukojenia szukał też mój kolejny bohater, a czy znalazł? Tego musicie już sami się dowiedzieć czytając ,,Pomruk" Michała Śmielaka.

Stanisław Stadnicki to milioner, który swoje duże pieniądze zdobył dzięki gangsterce i polityce. Stanisław jest już trochę zmęczony swoim życiem, odniosłam wrażenie jakby zastanawiał się co by w nim zmienić. Jednak los wyręczył go w tym i podjął decyzję za niego. Otóż na jego własnym przyjęciu urodzinowym dochodzi do strasznej tragedii, kiedy na oczach Stanisława ginie ukochana osoba. Stadnicki, zamiast swoim gangsterskim obyczajom wymierzyć sprawiedliwość, ucieka. Trafia w Bieszczady, do małej wioski Pomruk, gdzie pod zmienionym nazwiskiem chce schować się przed światem i w spokoju zakończyć swoje życie.

Cóż tu los znowu się wtrącił i Stanisław przez dwa lata nie potrafił popełnić samobójstwa. Wtedy w Pomrukach zaczynają ginąć ludzie. Oczywiście mieszkańcy wioski milczą. Nikt nic nie wie, a już na pewno nic nie widzi. Policja chodzi od domu do domu, żadnych informacji od mieszkańców wyciągnąć nie może, ale za to wciąż odnajduje kolejne zwłoki.

Nie trudno się domyślić, że Stanisław jest w to odrobinę zamieszany, jednak nawet jemu nie dane jest poznać wszystkich tajemnic mieszkańców Pomruków. A jak się okaże jest ich całkiem sporo.

Kolejna świetna książka za mną. Do tej pory przeczytałam trzy książki Michała Śmielaka. ,,Znachora" i ,,Inkwizytora" autor pisze z charakterystycznym humorem, który apsolutnie uwielbiam. Tu nie ma go, chociaż były wypowiedzi, z których też się zaczynałam śmiać. Pomyślałam, no jest wreszcie odrobina humoru Śmielaka.

,,Pomruk" jest napisany trochę inaczej, ale wg mnie nie odbiega za daleko od stylu autora. Czyta się go płynnie z rosnącym zainteresowaniem. Jest dużo tajemnic, które ukrywają mieszkańcy tytułowego Pomruku. Są one tak skrzętnie pilnowane, ze dopiero na ostatnich stronach wszystko nam się klaruje i jest już wszystko jasne. Tak więc praktycznie do samego końca nie mogłam wypatrzeć mordercy.

Powieść zawiera wszystko co lubię, czyli zbrodnię, tajemnicę, humor i odrobinka miłości. To naprawdę ciekawe połączenie, które daje nam świetnie napisany thriller. Jestem pewna, że prawie każdy spotkał się już z twórczością Michała. Jeżeli jest ktoś kto go nie zna, to muciecie jego książki potraktować jak lekturę obowiązkową, którą trzeba przeczytać. Ja mam do nadrobienia ,,Wnyki", za które już się niebawem zabieram. Polecam