Owoce zatrutego drzewa. Tom 3 recenzja

„ Człowiek tak łatwo nie ucieknie od swojej przeszłości. Dopadnie go ona w najmniej spodziewanym momencie.” (str.103)

Jest to trzecia i ostatnia część sagi. Akcja toczy się w Paryżu do którego wyjechała Kinga ze swoim kuzynem, i w Warszawie w domu ciotki Kingi i jej córki. Kinga była zachwycona Paryżem. Mimo początkowego przytłoczenia wielkością metropolii z czasem zaczęła oswajać się z nową rzeczywistością i nabierać pewności siebie. Po długim czasie pobytu tam znajomy załatwia jej pracę w salonie mody. Jej przełożona była z niej zadowolona.

Ponieważ często widywano ją w towarzystwie przyjaciela kuzyna, a do tego okazało się, że był on żonaty szybko zaczęły powstawać plotki na jej temat. By je ukrócić kuzyn proponuje rozsądne wyjście z całej sytuacji. Później nastąpił nieoczekiwany zwrot w jej życiu. Wyszła za mąż. Zrezygnowała z pracy, a kiedy na świat przyszedł jej syn, stał się miłością jej życia. Kinga była szczęśliwa i bez żalu pożegnała się z dawnym życiem.

Wybuch wojny zweryfikował wszystko. Wojna trwała mimo początkowych nadziei na jej szybkie zakończenie. Pogarszające się warunki bytowe wpływały na nastroje społeczne. Mąż Kingi podjął decyzję o wstąpieniu do polskich oddziałów tworzonych we Francji. Później przyszedł ból, żałoba, gniew i gorycz.

W małżeństwie Klementyny nic się nie zmieniło. Mieszkali razem, lecz żyli osobno. Klementyna na naszych oczach zmieniła się. W końcu przejrzała na oczy. Była w stanie podejmować mądre decyzje i dyskutować i sprzeciwiać się matce. Była zrozpaczona kiedy syn uciekł z domu, by zaciągnąć się do wojska. Obiecała sobie, ze nie popełni błędów wychowawczych jakich dopuściła się jej matka. Da dzieciom swobodę i wolność wyboru.

Ciotka Kingi nie zmieniła nastawienia do niej. Nienawidziła jej przez całe życie, a po pewnych wydarzeniach uczucie przybrało na sile.

Zakończenie powieści zaskakuje a jednocześnie buduje. Ukazuje, że ludzie są w stanie się zmienić, dostrzec swoje błędy i próbować je naprawić, choć nieraz zabierało to dużo czasu. Bohaterowie po czasie zrozumieli, że przyczyna wszystkich konfliktów i niepowodzeń tkwiła w przeszłości. Obserwujemy jak się zmieniają, nabierają pewności siebie i dokonują słusznych wyborów. Takich by nikogo nie krzywdzić. To powieść o miłości i nienawiści. Lokowaniu uczucia w niewłaściwej osobie. O zmaganiu się z żałobą i samotnością. Dorastaniu i dojrzewaniu. O podejmowaniu decyzji nie znając konsekwencji jakie mogą z nich wyniknąć.