Ostatnie piętro recenzja

Louise Candlish "Ostatnie piętro",

O ile poprzednia czytana przeze mnie książka autorki w stylu domestic noir "Tuż za ścianą" w ogóle mnie nie przekonała, to po zakończeniu "Ostatniego piętra" wiem, że spędziłam czas na dobrej literackiej rozrywce. Tak, "Ostatnie piętro" to thriller psychologiczny z elementami obyczajowymi. Ja jednak tego typu książki traktuję jako przerywniki pomiędzy innymi lekturami. Ich celem ma być zaskoczenie, możliwość przewietrzenia głowy i generalnie dobra zabawa.

Zastanawiam się, w jaki sposób przedstawić Wam zarys fabuły, żeby jednocześnie zbyt dużo nie zdradzić. Ellen Saint kilka lat temu straciła nastoletniego syna i do dzisiejszego dnia nie pozbierała się po jego śmierci. Kiedy, zdawałoby się, jest bliska powtórnego ułożenia swojego rozsypanego życia, pojawia się w nim pewien człowiek, który na nowo je burzy. A Lukas zanim zginął, był naprawdę fajnym chłopakiem, zdolnym, lubianym, skorym do pomocy innym. Nie sprawiał żadnych problemów dopóki nie zaprzyjaźnił się z Kieranem Wattsem. Ten chłopak Ellen, doskonałej matce, od początku wybitnie nie pasował.

Jakie oblicze Ellen ujawni się przed czytelnikiem? To właśnie śledzenie zachowania kobiety, w obliczu straty, a potem próby radzenia sobie z nią, okaże się niezwykle interesujące. Tym bardziej, że najpierw poznamy opowieść widzianą z perspektywy głównej bohaterki, a dopiero potem do głosu zostanie dopuszczony również ojciec chłopaka. Żeby było bardziej intrygująco obie narracje będą przerywane prasowymi fragmentami pewnej publikacji.

Ta historia nie posiada co prawda tak lubianych przez czytelnika licznych zwrotów akcji, należy raczej do stopniowo rozwijających się opowieści, które nie kluczą pomiędzy domysłami, ale krok po kroku przybliżają czytelnika do rozwiązania. Mimo to trzyma w napięciu przez cały czas, nie gubiąc czytelniczej uważności. Być może mój odbiór "Ostatniego piętra" był taki a nie inny, bo sama jestem rodzicem i poczułam, że rozterki Ellen mogłyby i mnie dotyczyć, gdybym została postawiona na jej miejscu. Ale nie, gwarantuję, że nie chcielibyście znaleźć się na miejscu Ellen, woląc żeby ta historia nigdy się nie wydarzyła. Książka przeczytana dzięki uprzejmości @wydawnictwomuza