Ostatni taniec recenzja

Luta Karabina wróciła i to z przytupem. Gdybym miała wskazać bohaterkę, która ma silną osobowość, a sytuacje wymagające ogromnego poświęcenia i nie tracąc przy tym człowieczeństwa są na porządku dziennym i radzi sobie z tym jak najlepszy agent (którym zresztą jest), byłaby nią właśnie Karabina. Już nie mówiąc o tym, że ma dwójkę dzieci, które są idealnym celem dla jej wrogów, by móc cokolwiek od niej uzyskać. Albo po prostu zniszczyć.

Praca dla elitarnych jednostek jest dla wybrańców, a stawka dość wysoka. Luta doskonale o tym wie, zwłaszcza jeśli w grę wchodzi życie jej bliskich. To jest ten moment, kiedy bohater czuje, po prostu wie, że jego żywot może już długo nie potrwać, ale zrobi wszystko, by jego rodzina była bezpieczna.

"Ta dziewczyna miała charyzmę, z jaką się do tej pory nie spotkał, i łączyła w sobie tyle sprzeczności, że można by nimi obdzielić połowę batalionu Rangersów. Brutalnie subtelna i subtelnie brutalna."

Ponownie jestem pełna podziwu dla autora, że potrafi w taki sposób ugryźć całą fabułę. Dla mnie polityka czy zagadnienia związane z kryminologią i innymi ważnymi aspektami mającymi ogromne znaczenie dla książki, to jakiś kosmos. Dołożyć do tego relacje między bohaterami, trochę humoru i wychodzi na to, że powstaje historia idealna.

Finałowe tomy mają to do siebie, że oczekuje się od nich ogromu emocji i zdarzeń, które pewne sytuacje wyjaśnią. Obawy zazwyczaj dotyczą niewyjaśnionych wątków, czy braku wspomnianych już emocji porównując do poprzednich tomów. W przypadku "Ostatniego tańca" emocje są gwarantowane na najwyższym poziomie, natomiast co do wyjaśnionych wątków nie zostałam nakarmiona do syta, ale to nic nie szkodzi, bo i tak bawiłam się wyśmienicie.

Książkę przeczytałam w ekspresowym tempie, co oznacza, że jest to angażująca i napisana z dbałością o szczegóły historia. Z przyjemnością zaczytywałam się w bezlitosnym życiorysie Lutki i cały czas mocno jej kibicowałam. Jeśli nie znacie jeszcze Luty Karabiny, to zdecydowanie warto to zmienić!