Oskar i pani Róża recenzja

Ta krótka opowieść stworzona przez Erica Emmanuela Schmitta niesie za sobą wielki przekaz . Pokazuje nadzieję , radość z ostatnich chwil swojego życia jaką przeżywał Oskar . Książka opowiada o dziesięcioletnim chłopcu , który jest śmiertelnie chory . Leży w szpitalu , który stał się jego domem . Opiekuje się nim pewna wolontariuszka , która umila mu czas opowieściami . Cała książka to zbiór listów jakie chłopiec pisze do Boga .Przeżywa swoje przygody i robi rzeczy jakie robią wszyscy ludzie . Ponadto każdy dzień to dla niego 10 lat . Jak potoczą się jego losy ?
Czy zwycięży chorobę ? Jak przeżyje kilka następnych dni ? Musicie sami się przekonać .
Moim zdaniem jest to książka , która jest pozycją obowiązkową . Ja czytałam ją jako lekturę szkolną z czego się niezmiernie cieszę . Jest niewielka ale niesie w sobie przekaz tak potężny , że każdy to zrozumie . Dzięki temu wiemy co to nadzieja , walka do samego końca ale także co to przyjaźń .
Uważam , że autor wspiął się na wyżyny pisząc o chłopcu chorym na białaczkę . Nie jest to wcale proste a on podbił serca wielu ludzi . Opowieść jest lekka , przyjemna , łatwa w odbiorze dzięki czemu trafia także do młodszej młodzieży . Bohaterowie wykreowani w tej książce są niesamowici nie tylko przez to , co robią ale również jacy są . Łatwo utożsamiamy się z bohaterami , co moim zdaniem jest niezwykle ważne . Fabuła jest dobrze poprowadzona , jest ciekawa ale nie przerysowana . Jest na tyle realna , że każdy wie , że może się w takiej sytuacji zaleźć . Gwarantuję , że każdy przejdzie przez chwilę refleksji po tej lekturze . Opowieść pokazuje jak kruche jest ludzkie życie i przypomina aby czerpać z niego jak najwięcej można . Jednocześnie jest pełna humoru , przez co na pewno nie będzie dla nikogo nudna . Ja bawiłam się wyśmienicie , płakałam ze śmiechu ale były tez chwile smutku szczególnie przy końcu opowieści .
Myślę , że spodoba się nie tylko młodzieży ale również dorosłym i wniesie coś wartościowego do życia .
Polecam z całego serca.