Wietrzne marzenia recenzja

Gorące, letnie dni zachęcają do wybierania książek lekkich i odprężających, mających zapewnić nam rozrywkę i co najmniej kilka godzin przyjemnej lektury. Sięgając po debiut Wojciecha Szlęzaka „Wietrzne marzenia”, oczekiwałam właśnie takiej niezobowiązującej powieści i mogę szczerze przyznać, że książka ta bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła w pełni spełniając pokładane w niej nadzieje.

Przemek Sikora to dwudziestolatek z głową nabitą marzeniami o lataniu na szybowcach. Pieniądze na kurs pilotażu stara się zdobyć podejmując kolejne dorywcze zajęcia – poczynając od zostania akwizytorem, poprzez reklamowanie nowej sieci handlowej w stroju Gucia (tak, tak, tego od Mai), na pracy sezonowej we Włoszech kończąc. Ponadto, wspólnie z jednym ze współlokatorów, regularnie wciela w życie niezwykłe pomysły, które w zamierzeniu mają przynieść obydwu fortunę, a praktyce najczęściej kończą się totalną katastrofą.

„Wietrzne marzenia” to lekka i humorystyczna historia, którą czyta się z szerokim uśmiechem na twarzy. Perypetie Przemka oraz jego przyjaciół, z których każdy bezowocnie pragnie spełnić swoje marzenia, bawią i zapewniają świetną rozrywkę. Urzekł mnie główny bohater, który uparcie dąży do celu, na przekór losowi nieustanie rzucającego mu pod nogi kłody - a to w postaci nieco szalonego rolnika-swata, a to grupy hipisów, a nawet grupy domorosłych gangsterów-porywaczy (byli oni moimi zdecydowanymi faworytami!).

Jednak, choć napisana z przymrużeniem oka, powieść ta nie jest tylko żartobliwą historyjką, której jedynym celem jest rozbawienie czytelnika. Spod warstwy lekkiego i niezobowiązującego humoru przebija bowiem pewna nostalgia oraz refleksja nad konsekwencjami naszych wyborów, a także nad tym, co naprawdę liczy się w życiu.

Sięganie po książki młodych, dopiero rozpoczynających swoją karierę, pisarzy niesie za sobą pewne ryzyko. Dlatego też z przyjemnością muszę stwierdzić, że „Wietrzne marzenia” to debiut bardzo udany i pozwalający ufać, że o autorze jeszcze niejeden raz usłyszymy.

Podsumowując, powieść ta świetnie spełnia rolę odprężającej wakacyjnej lektury, czyta się ją szybko, lekko i przyjemnie, a bijące z jej kart ciepło i optymizm z pewnością poprawią Wam humor. Polecam!

Moja ocena: 5/6