Czwarta prawda recenzja

Rodziny się nie wybiera. Całe szczęście mamy możliwość, żeby wybrać sobie przyjaciół. Na tym świecie pełnym trudności i przeciwności losu potrzebny jest nam ktoś, kto będzie nas wspierał i będzie trzymał naszą stronę, choćby nie wiem co się działo. 

„Czwarta prawda” jest opowieścią o przyjaźni. Jednak moim zdaniem wcale tak nie jest. W sowiej książce Anna Singh opowiada o dwójce przyjaciół: Raju i Charan, którzy znają się od najwcześniejszych lat i są nierozłączni. Po opisie książki spodziewałam się nierozerwalnej nici, łączące obu chłopców. Zobaczyłam jednak dwójkę nastolatków trzymających się ze sobą z przyzwyczajenia, którzy ze sobą mają niewiele wspólnego. 

Kolejną wadą książki jest to, że bardzo ciężko mi się ją czytało. I nie ma tu nic na rzeczy niezbyt interesująca historia ale sposób w jaki książka została napisana. Podejrzewam, że autorka chciała napisać książkę w poetyckim stylu, używając wielu metafor i porównań. Co niestety jej nie wyszło, bo w jej słowach można się zgubić jak w labiryncie. 

Ale nie wszystko oceniam na minus! Bardzo podobało wprowadzenie do opowieści indyjskich elementów kultury. Dzięki nim można dowiedzieć się więcej o tradycjach tego kraju a klimat Indii faktycznie jest wyczuwalny w książce. 

Bardzo zawiodłam się na książce Anny Singh, ponieważ po jej opisie spodziewałam się znacznie więcej. Miałam nadzieje przeczytać poruszającą historię o prawdziwej przyjaźni, która przez ludzką głupotę się rozpadła. Jednak w rzeczywistości natknęłam się na… nie wiem w sumie na co. W książce powinno coś się dziać. Powinna przykuwać twoją uwagę i nie pozwalać ci się od niej oderwać. Nie powinna być bardzo długą  opisówką o niczym, która sprawia że masz ochotę zasnąć. Nie uważam książki "Czwarta Prawda" za dobrą i nie polecam jej nikomu, kto poszukuje interesującej lektury, z którą miło spędzi czas.