Małe Licho i tajemnica Niebożątka recenzja

Stary, podniszczony dom na obrzeżach miasta, w którym mieszkają strachy, potwory i inne zjawy, a wśród nich mały chłopiec ...Tak się rozpoczyna historia Bożka, zwanego przez bliskich czule Niebożątkiem. Wiedzie on udane i pełne przygód życie w swoim dziwnym domu, wychowując się i bawiąc z jego dość oryginalnymi mieszkańcami. Bożek jest szczęśliwym dzieckiem z głową pełną pomysłów (nie zawsze mądrych, rozsądnych, ale po prostu dziecięcych), które realizuje ze swoim najlepszym przyjacielem, którym jest Małe Licho. Małe Licho to bardzo nietypowy przyjaciel, bo trochę opierzony, trochę zbyt ułożony, trochę zbyt naiwny, dobry do szpiku kości, bo jest Aniołem Stróżem. 

Wszystko się zmienia, gdy mama i wujkowie decydują się wysłać Bożka do szkoły. Zderzenie z prawdziwym światem okazuje się dla chłopca trudnym przeżyciem. Chłopiec dostrzega, że jest trochę inny od rówieśników. W dodatku ma pewną tajemnicę, która ujawnia się w najmniej oczekiwanym momencie sprawiając, że Bożek wpada w wielkie kłopoty... 

"Małe Licho i tajemnica Niebożątka" Marty Kisiel to pełna ciepła, dziecinnej radości historia o tym, że bycie innym, nie znaczy, że jest się gorszym, że inność może być też atutem. To również historia o dziecięcych problemach, które dorośli tak często ignorują. Brawurowa narracja sprawia, że otwierając drzwi starego domu czytelnik przenosi się do wspaniałego świata, do którego autorka zaprasza nie tylko małych, ale i dużych czytelników. Świata pełnego magii, ciepła, niespodzianek, który wciąga... dosłownie. Klimat stworzony przez autorkę podkręcają interesujące ilustracje, które odzwierciedlają chaos i niezwykłość domu, w którym toczy się akcja.

Gorąco polecam, bo jest to książka szczególnie warta uwagi! To wspaniałe, że spod pióra polskich autorów wychodzą takie małe dzieła literatury dziecięcej.