Oczy ciemności recenzja



Las Vegas. Christina po rozpadzie małżeństwa i tragicznej śmierci syna skupia się na swojej karierze, w którą uciekła i jest całkowicie przez nią pochłonięta. Jednak los chce przypomnieć jej przeszłość i pewnego dnia widzi zdumiewająco podobnego chłopca przypominającego kobiecie jej zmarłe dziecko. Napawana uczuciem i wspomnieniami nie przestaje myśleć o zaistniałej sytuacji, kładąc się spać słyszy dziwne odgłosy w dalszej części domu, gdzie dawno nie zaglądała. Sądząc, że to włamywacz, kieruje się w stronę hałasu. Kiedy staje w pokoju chłopca po długiej nieobecności na tablicy dostrzega napis: NIE UMARŁ. Przerażenie i niedowierzanie zmusza kobietę do głębszych refleksji, w ten sposób postanawia jeszcze raz przyjrzeć się sprawie tragicznej śmierci w górach.

Książka napisana przez Deana Koontza i wydana w 1981 roku, w najnowszym wydaniu nakładem wydawnictwa Albatros. Jestem pod wrażeniem książki i zważając na fakt przedstawiony w książce, a sytuacją jaka dzieje się w teraźniejszości przyniósł mi ciarki na plecach. Pomimo, że cała stworzona historia to wymysł autora i jest zupełnym przypadkiem, przyprawiła mnie o wspomniane dreszcze.
Początkowo opierałam swoje przypuszczenia do ekranizacji 'Lucy' wgłębiając się w jeden element i nie doszukiwałam się wspomnianego na okładce wirusa. Zakończenie skrupulatnie zbiło mnie z nóg, odczucia przez całą książkę miałam przeróżne, od obiecującego początku po zbyt wymyśloną stworzoną sytuację, podchodząca pod paronormalne zjawiska do szokującego końca.

Wiara matki we własne dziecko jest najważniejszą więzią jaka może połączyć dwoje ludzi. Kobieta nawet po utracie dziecka, kiedy zdobędzie jakąkolwiek informację na temat potomka jest zdolna do odkrycia każdej prawdy, aby tylko dowiedzieć się wszystkiego i móc wyjaśnić dlaczego do tego doszło.
Również przedstawiona wizja o tajemnicach rządowych w jakimś stopniu uświadamia nas, jak bardzo zwykły szary człowiek nie ma najmniejszego pojęcia o sytuacji jaka dzieje się dosłownie za jego plecami.