Oddech nocy recenzja

Powieści fantasy to gatunek dość mocno rozpowszechniony, mający na celu zabawić czytelnika i przenieść go w miejsce magiczne, w którym będzie mógł choć na chwilę zapomnieć o szarej rzeczywistości.

I tak podszedłem też do "Oddechu Nocy". Jako nieobowiązkowa lektura z nutą radości i wielką porcją magii. A co dostałem? Połowiczne danie z wielkim znakiem zapytania na przyszłość.

Jednak od początku, bo to Kelley właśnie dostała główną rolę w dramacie Szekspira "Sen nocy letniej". Cała podekscytowana zaczyna uczyć się swojej roli. Przechodząc przez park spotyka tam samotnego elfa, dla którego słowa tekstu są rzeczywistością. Bo elfy istnieją, a Oberon i Titania rządzą zwaśnionymi królestwami. Do tego znajdziemy też uwięzioną złą Mabh i co najśmieszniejsze - konia w wannie. Tak więc Kelley musi poznać prawdę i dowiedzieć się coś więcej o Zaświatach i prawie, które tam rządzi...

Na początek trzeba pochwalić autorkę za doskonały pomysł na fabułę tej powieści. Oparcie jej luźno na dramacie Szekspira to strzał w dziesiątkę, orzeźwienie gatunku, który pomału dusi się wampirami i wilkołakami. Akcja jest dość spokojna, poznajemy środowisko bohaterki i głównych bohaterów, by na koniec dostać potężny cios napakowanymi wydarzeniami.
Uważny czytelnik znajdzie tu magiczne stwory z różnych legend i mitów, dla tego "oczytanego" oczywiście najciekawsze będą cytaty z Szekspira, a dla szukających rozrywki proponuję wątek konia w wannie.

Muszę niestety przyznać, że na pomyśle to się chyba kończy.
Bohaterowie są słabo wykreowani, ich charaktery pozostają dla nas nieodgadnione. Autorka skupia się wyłącznie na uczuciach miłosnych Sonny'ego i Kelley. Choć narracją trzecioosobową radzi sobie bardzo dobrze, to jednak brakuje mi polotu, którym mogłaby obdarzyć bohaterów. Postacie drugoplanowi to sztuczne, drewniane słupy, które mają niszczyć lub pojawiać się na sekundę. O Mabh, Oberonie, czy Hernie wiemy tyle, co o pogodzie na następne wakacje. Uważam to za poważny błąd autorki.

Warto także zwrócić uwagę na banalne zwroty akcji, które z zamysłu miały czytelnika zaskoczyć. Mimo szczerych chęci autorki od razu było wiadomo - kto, gdzie, kiedy, z kim i po co. Zbyt szybko i łatwo Lesley podała nam na tacy informacje.

Skończę tak jak zacząłem - fantasy to gatunek rozrywkowy. "Oddech Nocy" to bardzo dobra zabawa światem elfów, niesamowitych stworzeń i wątku miłosnego, którego niektóre sceny wspaniale sprawdziłyby się w filmie. Czekam z niecierpliwością na kolejną część, w której na pewno wyjaśni wątki, których nie rozwinęła w części pierwszej. Jednak obawiam się, co tam zastanę. Może zdechłe wampiry albo kolejne drętwe elfy? Żywię nadzieję, że jednak autorka podejdzie do tego tematu z tą samą nutką świeżości, co do dramatu Szekspira. Nie da się zaprzeczyć - kto chce dobrego czytadła, ten "Oddechu Nocy" potrzebuje jak powietrza.