Oddaj albo giń! recenzja

"Oddaj albo giń!" było moim pierwszym spotkaniem z autorką. Sama nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Stwierdziłam, że skoro to nasza pierwsza wspólna przygoda - nie będę czytała opinii na temat innych książek Olgi Rudnickiej. Pomyślałam - dam się zaskoczyć.
Początkowo nie mogłam wbić się w klimat książki, cały czas szukałam porównań do innych kryminałów, które miałam przyjemność czytać. Myślałam cały czas: "rany! kiedy zacznie się akcja?? czemu tu się tak mało dzieje".
Niewątpliwie bardzo denerwowała mnie główna bohaterka, może dlatego, że osobiście nie lubię takich ludzi, gdy spotykam ich w świecie rzeczywistym.
A potem... nagle coś zaskoczyło. Zrozumiałam, że autorka ma chyba po prostu zupełnie inne podejście do tworzenia postaci oraz akcji. I bardzo mnie to urzekło. Przyszło to w połowie książki - ale zawsze to lepiej później, niż wcale!
A więc - co mogę o niej napisać?
"Oddaj albo gin!" oparte jest na tworzeniu bardzo wyrazistych postaci, które poznajemy w rozbudowany sposób - szczególnie główną bohaterkę. Jest to osoba bardzo bardzo specyficzna, z pokrętnym myśleniem, które prowadzi ją do dobrych wniosków i mogłaby tym zawstydzić niejednego detektywa. Ma cudowną umiejętność pakowania się w dziwne sytuacje, czasami niebezpieczne, czasami komiczne.
Oprócz Matyldy - głównej bohaterki, poznajemy również policjantów. Tych potrafiących prowadzić śledztwo i wydedukować pewne zależności oraz takich, którzy wprowadzają sporo śmiechu do przebiegu akcji. Znajdziemy nieudolnie prowadzone dochodzenie i wewnętrzne zabiegi policji.
Bardzo podobały mi się dialogi. Było w nich bardzo dużo humoru, przekomarzań, śmiesznie zaaranżowanych sytuacji. Były bardzo naturalne, niewystudiowane. Tym bardziej lepiej mi się to czytało i pobudzało wyobraźnię.
Jest to książka z morderstwem w tle. A co jest na głównym planie? Moim zdaniem relacje międzyludzkie - wszelakie. Nieokreślony stosunek do męża, miłość do dziecka, przyjaźń, okazywanie szacunku drugiej osobie, umiejętność współpracy mimo różnic, zazdrość. Ale również relacje ze sobą: chęć zmiany swojego życia, pragnienie od życia czegoś więcej niż nuda praca i kiepskie pożycie małżeńskie.