Odcienie samotności recenzja

"Odcienie samotności"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
około 3 godziny temu
1 komentarz
3 Polubienia
“Nic dwa razy się nie zdarza, żadne z uczuć nie powróci, żadna chwila się nie powtórzy. Czas przelatuje przez palce, ucieka jak wiatr, nie odwraca się za siebie”.

Wiktoria Korbielewiczówna jest panną z dobrego domu, mieszka w rodzinnym majątku razem z rodzicami i starszymi braćmi. Została wysłana do Warszawy, by znaleźć odpowiedniego kandydata na męża. Dziewczyna jest uparta i ma swoje zdanie, kolejno odrzuca wszystkich starających się o jej rękę. Znudzona dziewczyna ucieka do rodzinnego Korbielewa. Wszystko wskazuje na to, że grozi jej staropanieństwo, na co stanowcza i wyniosła matka nie daje przyzwolenia. W życie rodziny wkracza hrabia Rzeski, mężczyzna poszukuje żony. Do po sąsiedzku położonego Miłowa i zaprzyjaźnionych Milewskich przyjeżdża z wizytą Franciszek Falski, żołnierz wojsk napoleońskich. Młody mężczyzna robi duże wrażenia na Wiktorii.

Urzekająca, porywają historia! Wielowątkowa akcja toczy się swoim rytmem, intryguje, niepokoi. Fabuła dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne emocje. Przenosi nas do XIX wieku, jego początku i końca, stopniowo poznajemy różne historie, a wątki w zaskakujący sposób łączą się ze sobą. Czuć szczerość, realizm i dbałość o szczegóły, Autorka ma lekki, barwny, naturalny styl. Naturalnie, wyraziście, ukazani bohaterowie, razem z nimi przemierzamy ich życiowe ścieżki. Odczuwamy ich porażki, rozgoryczenie, niemoc, poczucie samotności. Do Wiktorii od razu poczułam sympatię, to wrażliwa, szczera, temperamentna młoda kobieta, której przyszło żyć w nieprzychylnych dla kobiet czasach. Buntuje się przeciwko narzuconym jej ograniczeniom.

Klimatyczna, wyraźnie ukazująca panujące realia ówczesnych czasów. Czasów, których kobiety były traktowane przedmiotowo, nie miały prawa głosu, nie mogły o sobie decydować, we wszystkim były zależne od mężczyzn. Mogły tylko w skrytości marzyć i snuć plany, które nigdy nie miały się ziścić. Wyraźnie naznaczony podział klasowy, wszechobecne konwenanse, światopogląd, zwyczaje, obyczaje. Bogaty, przejmujący, złożony obraz utkany z życia kilku kobiet, które wbrew sobie musiały być uległe, musiały podporządkować się narzuconym normom. Codzienność życia na dworach, wygląd wnętrz, serwowanych potraw, stroje, barwne opisy otaczającego świata. Chwile pełne radości i te gorsze smutne, bolesne, trudne. Różne oblicza samotności.

Emocjonalna, zaskakująca historia, ze szczyptą mistycyzmu, który podnosi walory powieści. Autorka czaruje słowem, była to niesamowita, barwna podróż do minionych czasów. I to zakończenie… uch. Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Bardzo polecam!


Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-11-04
× 3 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Odcienie samotności
Odcienie samotności
Natalia Thiel
8.3/10

Porywająca historia rodzinna, w której miłość i samotność splatają się w labiryncie życia Do rodzinnego Korbielewa w atmosferze skandalu powraca Wiktoria Korbielewiczówna. Piękna panna odrzuciła z...

Komentarze
@zuszka60
@zuszka60 · około 2 godziny temu
Ciekawa historia i ciekawie napisana recenzja.
Odcienie samotności
Odcienie samotności
Natalia Thiel
8.3/10
Porywająca historia rodzinna, w której miłość i samotność splatają się w labiryncie życia Do rodzinnego Korbielewa w atmosferze skandalu powraca Wiktoria Korbielewiczówna. Piękna panna odrzuciła z...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

@Obrazek „Jedni odchodzą, inni się rodzą. Ważne, by zostawić po sobie ślad, stworzyć dziedzictwo” W naszym kraju jest sporo dworków, które są świadectwem dawnych czasów. Gdyby ich ściany mogły m...

@Mirka @Mirka

“Odcienie samotności” to powieść, która została poprowadzona w kilku liniach czasowych, płynnie przeplatających się ze sobą. Zaczyna się pięknym, choć smutnym wstępem, po którym wiemy, że dwór współc...

@liber.tinea @liber.tinea

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Chata pod starym świerkiem
"Chata pod starym świerkiem"

“Kiedyś chciałam zbawić cały świat, teraz chciałabym zbawić siebie”. Jagoda i Malina to siostry wychowane w domu pełnym miłości i wzajemnego szacunku. Łączyła je ...

Recenzja książki Chata pod starym świerkiem
Największa radość, jaka nas spotkała
"Największa radość, jaka nas spotkała"

“Nie zawsze najbardziej logiczna decyzja jest tą właściwą”. Marilyn Connoly i David Sorenson zakochali się w sobie dawno temu. Chcieli być razem na dobre i złe. Pobrali...

Recenzja książki Największa radość, jaka nas spotkała

Nowe recenzje

Dom na klifie
"Dom na klifie" – opowieść o miłości, nadziei i...
@madalenakw:

"Dom na klifie" to powrót do książek Moniki Szwai, które, choć lekkie i pisane sercem, niosą w sobie przesłanie pełne p...

Recenzja książki Dom na klifie
Strzyga
Przeszłość, która manipuluje teraźniejszością
@justyna1dom...:

Poznań. Cmentarz. Jeden z grobów jest otwarty a w nim, ktoś sprofanował leżące tam zwłoki, umieszczając głowę między bi...

Recenzja książki Strzyga
Albo-albo. T. 2
Estetyka kontra etyka
@zuszka60:

Søren Kierkegaard, to urodzony w 1813 roku duński filozof, teolog i poeta, często nazywany „Sokratesem północy”. Uważan...

Recenzja książki Albo-albo. T. 2
© 2007 - 2024 nakanapie.pl