Obława recenzja

Polowanie się rozpoczęło. Zegar tyka. Wokół nienawistna woń, która "tłumi wszelki spokój, zrywa wszystkie sny". Krąg wydeptany życiowymi rozczarowaniami, naznaczony krwawą plamą. Świadomość przynosi udręczenie. Wyrwać się z szaleńczej obławy jest niezwykle trudno.
"Gdy walczysz o życie, tracisz poczucie strachu".

Utrwalone ślady przeszłości mają niekorzystny wpływ na rzeczywistość. Demony ciągle wirują i zniekształcają bieg życia. Zło nie odpuszcza, rodząc nowe potwory, a te oblepiają mackami gniewu, który pozwala przejąć kontrolę instynktowi, tworząc trwały horyzont przeżyć i doświadczeń. Zmienia życie w szalejący żywioł. Z mgły niepewności wyłaniają się fragmenty zdarzeń utkane z przerażających doznań.
"Wszyscy rodzimy się z marzeniami i nadziejami na to, jak będzie wyglądało nasze życie, a potem próbujemy je gonić. Ale nie wszyscy możemy dotrzeć do celu".

Pośród chaosu ludzkich spraw wybrzmiewa historia trudna. Życie niesie wiele poruszeń. W obliczu zagrożenia odzywają się nieznane dotąd instynkty. Tyle o sobie wiemy, na ile nas sprawdzono. Bohaterowie osaczeni ciężarem codzienności, próbują uwolnić się od krzywd i przeciwności losu. Dźwigając bagaż przeszłości, błędnych decyzji, ukrytych kłamstw i przewinień, wikłają się w zaskakującą teraźniejszość.

Thriller podszyty niepokojem. Owiany tajemnicą, pełen napięcia i nieprzewidywalności. Drobne, z pozoru nie mające znaczenia, decyzje zmieniają przyszłość. To co ukryte zaczyna straszyć. Delikatny, zupełnie niesłyszalny trzepot, wywołuje tajfun, przynosząc cierpienie.
Martwy gołąb, gliniane figurki i rozpaczliwy wrzask przecinający leśną ciszę. Śmierć biegnie przez górskie szlaki. Czai się za plecami, dyszy w kark, czeka na właściwy moment. Krąży po szlaku i sukcesywnie eliminuje zagrożenie. W imię odwetu ktoś próbuje wyrównać rachunki za doznane krzywdy. Szaleńczy wyścig nie tylko o zwycięstwo, ale przede wszystkim o życie. Wędrówka ku oczyszczeniu. Rywalizacja, która zmieniła się w walkę o przetrwanie i zbiera śmiertelne żniwo. Walka z przeciwnościami natury, własnym ciałem i psychiką. Niebezpieczeństwo wdziera się przywołując bolesne wspomnienia.

Sara Antczak z niezwykłą precyzją konstruuje historie przesycone adrenaliną . Bieg o życie, galop o przetrwanie, sprint o spokojną przyszłość i rozliczeniem przeszłości. Strach wije gniazdo w umyśle. Nie da się zapomnieć tego co było. Ukształtowało obecność i trzeba budować nowe na chwiejących się fundamentach, a traumy przytłaczają. Mrok oplata życie roztrzaskane na kawałki.

Czytajcie! Polecam bardzo.