Obiecaj, że wrocisz recenzja

„Zaprzepaściłem tyle okazji. Mogłem z tym skończyć, zatrzymać się. Zmarnowałem prawie wszystkie szanse. Prawie wszystkie, bo ty.. Nie pozwoliłaś mi spieprzyć tej ostatniej” .

„Obiecaj, że wrócisz” to trzeci już tom cyklu „Zapomnij, że istniałem”, na który bardzo czekałam. Postać Brunona zaintrygowała mnie już w poprzednich częściach, więc byłam bardzo ciekawa tego tajemniczego bohatera.

Może zacznę od tego, że tę część tak jak dwie poprzednia czytało mi się (pierwszą połowę słuchało) bardzo dobrze. Bez problemu odnalazłam się w stylu autorki, a jej pomysł na całą tę serię bardzo przypadł mi do gustu. I teraz mam zagwozdkę, bo ogólnie książka bardzo mi się podobała, jednak jestem jednocześnie zawiedziona takim, a nie innym zakończeniem. Z jednej strony rozumiem, a przynajmniej tak mi się wydaje, dlaczego autorka poszła w takim, a nie innym kierunku, ale z drugiej strony, moje oczekiwania były zupełnie inne. Czy to skreśla tę powieść? Oczywiście, że nie. To taka moja prywatne rysa na szkle.

Jak już wspomniałam przed chwilą i ta historia jest równie interesująca i wciągająca co poprzednie, a wielowątkowość i spojrzenie na wszystko oczami wielu bohaterów bardzo mi się podobało. Fajnie było dowiedzieć się co słychać u bohaterów poprzednich części i przekonać się o tym, że zakończenie tamtych książek to nie tylko żyli długo i szczęśliwie, to ciągła walka o normalność i szczęśliwe życie.

Postacie Brunona i Wierki, pomimo kilku wad, były idealnym dopełnieniem tej serii. On – żądny zemsty za krzywdy, jakie spotkały jego rodzinę. Ona – młoda, impulsywna, zła na rodzinę za to, że zmuszali ją do takiego, a nie innego życia. Czy podobało mi się to, w jaki sposób postępowali? Nie bardzo, ale jestem w stanie ich zrozumieć.

Widać, że autorka włożyła w tę książkę dużo pracy. Stworzyła historię kilku zupełnie różnych od siebie bohaterów, pokazując nam czytelnikom, jak duży wpływ na nasze życie, mają podejmowane przez nas decyzje. Połączenie historii obyczajowych, sensacji i romansu sprawiło, że nie można było narzekać na nudę. W tej historii naprawdę dużo się działo, jednak w żaden sposób nie było to męczące. Można by rzec, że autorka tą książką dała nam w ręce ostatnie elementy układanki, a to, jak zareagujemy na całość, będzie już naszym prywatnym odbiorem. Ja mimo wszystko liczyłam na inne zakończenie, jednak widać, tak musiało być.

Pomimo tych moich prywatnych odczuć dotyczących zakończenie, książkę jak najbardziej polecam! Historia mnie zaskoczyła, momentami rozbawiła i wzruszyła. Było niebezpiecznie, namiętnie i tajemniczo. Szkoda, że to już koniec, bo cała seria i jej bohaterowie zdecydowanie skradli moje serce. Jeśli więc jeszcze nie mieliście okazji poznać ich historii, to warto to nadrobić.

Naprawdę zachęcam :)