Obcy recenzja

Pewnego dnia Harada, scenarzysta telewizyjny, postanawia odwiedzić dzielnicę Asakusa, w której dorastał. Ta część Tokio nie jest już taka sama jak kiedyś, ale Harada nadal utożsamia ją za swoim dzieciństwem i rodzicami, którzy zginęli tragicznie w wypadku samochodowym przed prawie czterdziestu laty. Na ulicy spotyka parę wyglądającą dokładnie tak samo, jak jego młodzi rodzice. Może to tylko podobieństwo, przecież oboje od dawna nie żyją...Zaczyna się z nimi regularnie spotykać, balansując na krawędzi dwóch przenikających się światów.

Powieść pełna jest tajemniczości, co podkreślone zostaje przez świat w całości przesiąknięty kulturą i wierzeniami japońskimi. Tutaj rzeczywistość miesza się z fikcją, chociaż ciężko jest określić, w którym miejscu mamy do czynienia z prawdą, a w którym jedynie z marzeniami bohatera. Do samego końca czytelnik nie poznaje odpowiedzi na wszystkie pytania, a nawet kiedy wydaje mu się, że opowieść jest już zamknięta następuje nagły zwrot akcji.

Książka składa się z kilku gatunków literackich: można tu znaleźć zarówno prozę życia, jak i fantastykę, a także elementy horroru.

Autor w pewien sposób wkłada bohatera w swoje własne życie czyniąc z niego scenarzystę filmowego, którym sam jest. Również obraz świata wyrwany jest ze współczesnego Tokio.

Wszystkie te elementy sprawiają , że książkę czyta się jednym tchem a po jej skończeniu chce się sięgnąć po kolejną pozycję tego autora.