Obca kobieta recenzja

Dziś będzie trochę rozważań o życiu.
Żyjemy w świecie, gdzie patchworkowe rodziny są na porządku dziennym, związki partnerskie już nikogo nie dziwią, a na legalizację związku decyduje się zaledwie garstka. Dzieci "nasze, wasze i wspólne" jak to mówi moja koleżanka, in-vitro czy adopcja komórek stały się powszechne i nie stanowią już tematu tabu. Tylko czy w tym wszystkim nie zapomnieliśmy przypadkiem o odpowiedzialności?
Wyobrażacie sobie sytuację, kiedy wychowujecie dziecko, które uważa was za rodzica, a pewnego dnia okazuje się, że nie macie do niego żadnych praw?
Magdalena Majcher w powieści "Obca kobieta" porusza temat trudny, delikatny i bardzo aktualny. Kim jest kobieta wychowująca przez 9 lat dziecko partnera po rozstaniu z nim? Czy ma jakieś prawa do dziecka, dla którego stała się matką?
Ta historia, niezwykle wzruszająca i bolesna, skłoniła mnie do rozważań o odpowiedzialności. Nie tylko rodzica wobec dziecka, a każdego człowieka za swoje czyny.
"Jesteśmy i odpowiedzialni za tych, których oswoiliśmy" - cytat ze szkolnej lektury, powszechnie znany, doskonale oddaje sens problemu. W świecie ciągle zmieniających się relacji, szybkiego życia niezmienna powinna zostać odpowiedzialność, kierowanie się dobrem drugiego człowieka, a nie tylko własnym.
Czy Hubert, bohater powieści zachował się odpowiedzialnie usuwając z życia własnej córki byłą partnerkę, którą dziewczynka nazywała matką?
Kolejnym tematem poruszonym w książce jest ocenianie. Łatwo wydajemy wyroki nie wgłębiając się w przyczynę takich czy innych ludzkich zachowań. Często robimy to zero-jedynkowo lub tak jak nam wygodnie. "Zanim zaczniesz kogoś krytykować, przejdź milę w jego butach" - Znajome, nie?
Dobra książka powinna zmuszać do refleksji. I chyba to co napisałam jest najlepszym dowodem, że "Obca kobieta" takową jest. Wzruszającą, mocną i zapadającą w pamięć.
Absolutny #mustread
Magdaleno, wykonałaś kawał dobrej roboty.
Czapki z głów.
Nadal łzy mi lecą ciurkiem jak to piszę. Przeżywam nadal tę historię jako kobieta, jako matka, jako człowiek i trzymam kciuki za wszystkich walczących o swoje prawa, żeby im się udało.