O piciu recenzja

"O piciu"to zbiór tekstów autorstwa Charlesa Bukowskiego, zebranych przez Abla Debritto, skupiających się na głównym nałogu kultowego, amerykańskiego pisarza. Chociaż książka ta była moim pierwszym spotkaniem z twórczością Bukowskiego, zachęciła mnie do poznania ciekawego i trudnego życiorysu tego niekonwencjonalnego pisarza.
Po przeczytaniu całości, bardzo długo byłam pod ogromnym wrażeniem geniuszu Bukowskiego. Chociaż samą książkę trudno jest zdefiniować, a jeszcze trudniej zaszufladkować, uważam, że jest połączeniem osobistego dziennika z autobiografią złożoną ze strzępków wspomnień i fragmentów duszy samego Charlesa.
"O piciu"nie będzie lekturą, która spodoba się kazdemu. Nie ma tu fabuły i ciągłości, a pojedyncze teksty są jedynie fragmentami większej całości. Debritto podarował czytelnikom różnorodne gatunki literackie, ponieważ wymieszał poezję Bukowskiego razem z jego osobistymi zapiskami, listami, fragmentami opowiadań czy też fragmentami wywiadów. Wszystko jednak oscyluje wokół picia, bo jak sam Charles często podkreślał-swoje teksty pisał zawsze po pijaku lub w trakcie picia i w tym wszystkim doskonale zdawał sobie sprawę ze swojego nałogu. Alkohol towarzyszył mu od czasu, gdy skończył 15 lat i był jego pisarską muzą praktyczne przez całe życie.

Bukowski zdecydowanie nie przebiera w słowach. Chociaż jego teksty są bardzo często obrzydliwe i wulgarne-w żadnym momencie sama nie odczuwałam tego osobiście, chociaż zawsze wydawało mi się, że jestem bardzo empatyczną osobą. Dzięki takiemu stylowi i językowi czułam się bardzo blisko problemów z którymi w swoim niełatwym życiu zmagał się Bukowski. Wydawało mi się, że siedzimy razem w obskurnym pubie pijąc tanie piwo- ja słucham, a Charles opowiada.
Chociaż przeciętnemu człowiekowi takie życie może wydać się tragicznie smutne i przegrane, Bukowski sprawia wrażenie człowieka zadowolonego z życia jakie wybrał.

Ja od książki nie mogłam się oderwać.
Wiersze bardzo mnie poruszyły, a fragmenty różnorakich tekstów rozbudziły moją ciekawość i sprawiły, że muszę sięgnąć po więcej.