Dogologia recenzja



Książka we wszystkich internetowych księgarniach pojawia się w kategorii "poradniki". Tylko że tu pojawia się pewien problem. Otóż książka nie uczy absolutnie niczego. Żadnej wiedzy nie przedstawia, żadnych rad nie uświadczymy, tak właściwie niczego się z niej nie dowiadujemy.
Pytania w opisie z tyłu książki: co lubi twój pies, dlaczego szczeka na gości, czy jaki jest naprawdę? - możecie od razu pominąć, bo w książce nie znajdziecie na nie odpowiedzi.

A więc, skoro nie poradnik, to co?

W sumie, sama nie do końca wiem, co czytałam. Ani to poradnik, ani literatura fachowa, fabuły też tu nie uświadczycie. Ot zbitek liter i wyrazów, które tworzą zdania posiadające sens i stylistykę (chociaż nie zawsze!). Odnoszę wrażenie, że przeglądałam wydrukowane posty z instagrama, okraszone opisami, które z zasady miały być zabawne, ale wychodziły bardziej w stylu żenujących dad jokes.

Książka posiada kilka działów min. psy w domu, psy na świeżym powietrzu, czy pies w literaturze (swoją drogą na to liczyłam najbardziej). Jednak autor zamiast np. podać jakieś ciekawe przykłady psów, które faktycznie zostały uwiecznione na papierze - mamy tu takie bzdury jak: modlitwa o psią pogodę ducha, klasyka, którą powinien przeczytać każdy pies (tu znajdziemy "kwiatki" w stylu: "Hrabia Monte Shi-Tzu", czy "Zły piesek i kara"), albo Psy u pana Szekspira, co jak się domyślacie z prawdziwym dramaturgiem nie ma nic wspólnego. Rozdziały również ułożone są bez ładu, składu i jakiegoś szczególnego sensu.



Właściwie to liczyłam, że książka pełna będzie inteligentnego humoru, przywoła zabawne sytuacje z życia naszych puchatych przyjaciół i będziemy wesoło przy niej spędzać czas, razem z moim ośmioletnim synem - również psiarzem. Niestety! Albo Felix Osborne nie trafił zupełnie w nasz humor, albo po prostu sam nie zdaje sobie sprawy z tego, że nie jest zabawny, bo ani ja, ani dziecię moje nie załapaliśmy prawie żadnego dowcipu.

Właściwie nie wiem jak podsumować tę książkę. Pierwszy raz mam tak ogromny problem, żeby napisać recenzję, bo tak do końca sama nie wiem, co ja właściwie przeczytałam. Liczyłam na jakieś ciekawostki, fakty i prawdy o psiakach, które zostaną mi podane w zabawny i luźny sposób, a otrzymałam ... no właśnie, nadal nie mam pojęcia co! Chyba zbitek różnych autorskich żarcików, które najczęściej nawet nie były śmieszne. Jedyny plus jaki dopatruję w tej książce, to ilustracje, które posłużyły nam jako kolorowanka. Tak. Myślę, że kolorowanka z dużą ilością tekstu to dobre określenie. Dla mnie jako psiary z dziada pradziada, książka nie warta uwagi. A szkoda :(

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl - dziękuję!