Wróć do mnie recenzja

Jurek, 15 letni chłopiec z zaburzeniami rozwojowymi i niepełnosprawnością umysłową, żyje w swoim własnym świecie. Chociaż wśród rodziny ma wsparcie i jest kochany, jego najlepszym przyjacielem jest Pajacyk- koń sąsiada, przy którym Jurek otwiera się na otaczający go świat. Już na pierwszy rzut oka widać, że chłopiec i konik są ze sobą ogromnie związani, jednak nieoczekiwane wydarzenia sprawiają, że Pajacyk zostaje nagle sprzedany. Jakby tego było mało okazuje się, że zostanie wywieziony do Włoch, gdzie transporty zwierząt czeka tragiczny koniec.
Jurek nie zdaje sobie sprawy ze swoich ograniczeń. Bardzo kocha Pajacyka i jest gotowy samotnie wyruszyć w drogę, aby odnaleźć i ocalić ukochanego konia.

Książka "Wróć do mnie" Bogusława Stępnika poruszyła mnie i bardzo zaciekawiła, chociaż spodziewałam się po niej czegoś trochę innego, zwłaszcza od strony literackiej.
Głównym wątkiem jest tutaj piękna i silna więź pomiędzy człowiekiem a koniem, ale w tym wszystkim mamy zarysowane inne różne, ważne sprawy. Oprócz niepełnosprawności niesamowicie zdeterminowanego Jurka, czytamy o dziewczynce uciekającej z poprawczaka, o patologicznej rodzinie, o kradzieży, molestowaniu i okropnym traktowaniu koni przewożonych na rzeź. To trudne sprawy, ale warto poruszać takie problemy w literaturze kierowanej dla młodego czytelnika. Jednak często powtarzające się wulgaryzmu sugerują, że jest to opowieść dla młodzieży, która skończyła przynajmniej 16 lat. Wiem, że taki język został użyty w celu zobrazowania określonego środowiska, jednak uważam, że bez wulgaryzmów sama treść byłaby wystarczająco przekonująca.

"Wróć do mnie" z pewnością poruszy serce miłośników zwierząt, zwłaszcza koni, ale też zwróci uwagę nastoletniego czytelnika na kwestię niepełnosprawności umysłowej wśród rówieśników. Myślę, że ta opowieść skłoni do rozmyślań i zaciekawi nawet nieco starszych czytelników.
Jednym słowem przepiękna historia o przyjaźni chłopca i konia, oraz o niezwyklej sile która wynika z bezwarunkowej miłości.