O krok za daleko recenzja

Harlana Cobena z powodzeniem można nazwać maszyną do książek. Debiutował w 1995 roku powieścią „Bez skrupułów”, jednak to książkowa premiera z 2001 roku przyniosła mu światową sławę („Nie mów nikomu:, zekranizowana w 2006 roku). Powieści Harlana Cobena publikowane są w 43 językach i sprzedały się już w ponad 70 milionach egzemplarzy na całym świecie.

Nie mam doświadczenia z powieściami Cobena, na moim czytelniczym liczniku jest ich dosłownie kilka. Dlatego też najnowszą powieść „O krok za daleko” odbieram na świeżo, bez nadęcia i porównywania. Nie mam wysokich oczekiwań, liczę na dobrą rozrywkę.  

„O krok za daleko” to przed wszystkim historia o bezgranicznej miłości i poświęceniu, utrzymana w konwencji thrillera. Małżeństwo Simona i Ingrid przechodzi próbę gdy ich studiująca córka Paige rzuca szkołę, odchodzi z domu i wybiera świat narkotyków. Nawiązuje niecodzienną relacje z nowopoznanym Aaronem. W dowód bezgranicznej miłości, Simon podejmuje poszukiwania córki na własną rękę, choć rozsądek mówi co innego. Z czasem te poszukiwania będą się ocierały o granicę obłędu. Kolejne zdarzenia opiewają jedynie w dramaty – giną i znikają kolejne osoby, Ingrid zostaje postrzelona i walczy o życie, pojawia się wątek sekty. „O krok za daleko” to też historia o tym, że mimo bezgranicznej miłości i zaufaniu, tajemnice mają się dobrze. I nie chodzi tu o relacje rodzic-dziecko, ale partnera, za którego jest się gotów oddać życie. To też historia rozsypującej się rodziny, która ciągle zmaga się z demonami, boi się o jutro, ale i pokazuje na jakie poświęcenia jest gotowy każdy z członków rodziny.

Co do samej treści historia sprytnie układa się w całość, a pogmatwanie jest na takim poziomie że nie trzeba wytężać umysłu i budować logicznych grafów. Wnioskuję, że u Cobena to norma kiedy na koniec powieści wszystkie elementy układanki z łatwością odnajdują swoje miejsce. Już od pierwszych stron autor zabiera czytelnika w mroczny świat tajemnic, zbrodni i narkotyków. I taki klimat pozostanie do końca. Mniej więcej w jednej trzeciej pojawia się początkowo nic nie znaczący i nie wnoszący wątek, by później z tym głównym stworzyć idealną pętlę historii. Tak więc nie zrażajcie kiedy od pewnego rozdziału nie będziecie wiedzieć o czym czytacie. Każdy z bohaterów potrafi zaskoczyć, nie są to szablonowe postaci wycięte z jednego szablonu. Nie są też idealni, bo mają swoje wady, słabości i popełniają błędy. 

Oczekiwałam dobrej rozrywki i się nie zawiodłam. Powieść się wprost pochłania, też dzięki temu że autor umiejętnie dawkuje informacje i wzbudza emocje. Nie chcesz odłożyć, bo chcesz wiedzieć co stanie się dalej. Nie wiem jak oceniają ją fani autora, czy trzyma poziom, ale wiem że miłośnicy thrillerów i sensacji znajdą w niej coś dla siebie. Ta lektura to dobry wybór! 

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl dzięki uprzejmości wydawnictwa Albatros