Fizyka ciał amorficznych recenzja

Jest to chyba najnowocześniejszy tekst na naszym rynku poświęcony ciałom amorficznym. Autor poświęca sporo uwagi własnościom "matematycznym" szkieł: sporo miejsca zajmuje rozpisywanie geometrii różnych modeli upakowania cząstek w szkłach, opis modelu perkolacyjnego itd. Nieco mniej miejsca zajmuje opis technologicznych procesów produkcji szkieł i ich zastosowań. Na tylnej okładce wydawca zarzeka się, że choć książka przeznaczona jest dla studentów, "zrozumienie naukowych problemów fizyki ciał amorficznych nie wymaga korzystania z zaawansowanych metod matematycznych", przez co książka "może być również interesująca dla uczniów i nauczycieli szkół średnich". Solidna powtórka ze statystyki będzie jednak niezbędna, a w niektórych miejscach (np. przy opisie technik renormalizacji) potrzebna jest wiedza stanowczo wykraczająca poza jakkolwiek sensowny program szkoły średniej.

Trzeba jednak szczerze powiedzieć, że tekst jest czytelny, ilustracje pomocne, a Autor szczerze zainteresowany podzieleniem się swoją niszową pasją. Nawet bez wykształcenia fizycznego czyta się stosunkowo lekko (jak na tekst o fizyce ciał amorficznych, rzecz jasna), a "skażenie" statystyczne nadaje wykładowi pewien posmak uniwersalny: Zallen stale, ale nienachalnie nawiązuje do innych działów fizyki, w szczególności eksploatując analogie między perkolacyjnym modelem powstania fazy szklistej i ferromagnetycznej. W rezultacie powstaje bogata, niebanalna monografia.