Kroniki czasu Ziemi recenzja

Cóż za okładka! Nie jestem odosobniona w poglądzie, że okładka "Kronik czasu ziemi" jest bardzo dobra. Przyciąga, intryguje, zachęca do czytania. Klepsydra w takim ujęciu jest niesamowita, kolory robią też duże wrażenie. To jeden z powodów, dla których sięgnęłam po tę pozycję. Drugi powód to poszukiwanie czegoś nowego, jakiegoś "przewietrzenia".

Czy czeka nas zagłada? Czy na nią cały czas pracujemy? Dlaczego nie uczymy się na własnych błędach? Czy nie jest już czasem za późno?
Takie i jeszcze wiele innych pytań zadawałam sobie w trakcie lektury debiutu Andrzeja Górala pt. "Kroniki czasu ziemi". Człowiek uzurpuje sobie prawo do absolutnej władzy nad ziemią zapominając o prawach natury. I to przeświadczenie wykorzystuje autor pokazując swoją wizję punktu krytycznego. Ale pokazuje to nie poprzez wizję przyszłości, ale wizję przeszłości. Jest przecież panem świata, który tworzy jego wyobraźnia.
Dostaliśmy od Andrzeja Górala zaproszenie do podróży jego wehikułem czasu do alternatywnej wizji przeszłości z elementami współczesności. Oto cywilizacja homorian, która uległa zagładzie kilkadziesiąt milionów lat temu i na jej miejscu ewolucyjnie powstaje nowa cywilizacja. Poznajemy struktury państwa homoriańskiego, specyficzną demokrację i ponadczasowe, wszechobecne ludzkie przywary. Jest to wszystko pokazane w 22 opowiadaniach, które tworzą jednak powieść, co pokazuje zakończenie, jako bardzo sprawne spięcie tych opowieści. Można mieć momentami poczucie chaosu w przeskakiwaniu czasowym, ale z czasem te opowiadania traktujemy jako cegiełki, które wpadają w odpowiednie miejsca. I pod koniec widzimy logiczną całość.

W swoich recenzjach mało mówię o fabule, taką mam zasadę. Nigdy nie wiadomo, kiedy się przesadzi. Tym razem też tak jest, jestem bardzo oszczędna. Książka ma być niespodzianką, ma być odkrywaniem. Zapraszam do tego odkrywania nieznanych cywilizacji w wydaniu Andrzeja Górala.

Jestem pozytywnie zaskoczona debiutem tego autora. Nie ogarniam całej polskiej fantastyki, ale jest to chyba coś "świeżego" na polskim rynku fantastycznym. Z wywiadu z autorem na portalu granice.pl, który przeprowadziła Danuta Awolusi, wiem, że drugi tom jest na zaawansowanym etapie. Z tego wywiadu dowiedziałam się również, że "Kroniki czasu ziemi" to zdecydowanie fantastyka, co nie dla wszystkich jest oczywiste.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl