Niezapominajki recenzja

Kiedy zobaczyłam w zapowiedziach ksiązkę Niezapominajki od razu zwróciłam na nią uwagę. Prosta aczkolwiek ciekawa okładka oraz zachęcający opis sprawiły, że zapragnęłam zapoznać się z tą powieścią. Jednak czy warto sięgać po książki wyłącznie z powodu ładnego wydania?

Główną bohaterką jest Izabela, która po śmierci swojej matki opuszcza ukochany Kraków i przeprowadza sie do dziadka, z którym nie utrzymywała stałych kontaktów. Nie jest jej łatwo za klimatyzować się w nowym miejscu jednak zaraz po przyjeździe poznaje Majkę i Arka, którzy jak się okazuje są wspaniałymi przyjaciółmi. Dziadek Izy jest wobec niej surowy i oschły dlatego dziewczyna nie może doczekać się kiedy ukończy upragnione osiemnaście lat i będzie mogła rozpocząć samodzielne życie. Jest jednak coś, co nie daje jej spokoju - Izabela za wszelką cenę chce poznać swojego ojca, o którym nic nie wie. Kiedy poznaje Geralda - przyjaciela swojej zmarłej matki od razu się z nim zaprzyjaźnia mimo, że jest dwa razy starszy od niej. Czy Iza rozwiąże zagadkę z przeszłości i dowie się kim jest jej ojciec? Jak potoczą się jej dalsze losy? Czy dowie się dlaczego dziadek jest wobec niej taki srogi?

Powieść została napisana w formie pamiętnika prowadzonego przez główną bohaterkę - Izabelę. Dzięki narracji pierwszoosobowej możemy odczytać wszystkie jej myśli, uczucia i emocje. Po tym jak jej matka została zraniona uczuciowo przez kilku mężczyzn Iza uważa, że nigdy się nie zakocha. Jednak miłość to uczucie, które samo do nas przychodzi - motylki w brzuchu, nogi jak z waty i wewnętrzna radość. Właśnie takie odczucia ma Iza kiedy patrz na Krzysztofa jednak czy w porę zda sobie sprawę, że jest zakochana? Czy bariera, którą chroni się przed wszelkimi uczuciami zostanie zburzona?

Możemy również śledzić wszystkie kroki, które Izabela podejmuje by w końcu odnaleźć swojego ojca. Jednak jak dowiedzieć się cokolwiek o człowieku, którego nawet imię jest dla nas nieznane? Fabuła została w ciekawy sposób skonstruowana i przedstawiona. Akcja toczy się jednotorowo, spokojnie i bez większych zwrotów. Już po kilku stronach można wciągnąć się w historię Izabeli i razem z nią przeżywać wszystkie wzloty i upadki.

Ewelina Kłoda w swojej powieści porusza ważne kwestie życiowe. Pokazuje na czym polega prawdziwa przyjaźń i czym jest miłość. Przyjaciel to osoba, która będzie przy nas zawsze nie zależnie od okoliczności. Zawsze nas pocieszy, podniesie na duchu ale też da wartościowe rady. Takimi przyjaciółmi są Majka i Arek dla głównej bohaterki.

Język jakim posługuje się autorka jest lekki, prosty, przyjemny i łatwy w odbiorze. Najbardziej podobało mi się zakończenie - nieprzewidywalne i intrygujące jednocześnie. Mimo dużej ilości stron ksiązkę czyta się bardzo szybko dzięki dużej czcionce, interesującej fabule oraz sympatycznym postaciom. Książkę polecam wszystkim bez względu na wiek. Jest to ciepła opowieść o prawdziwym życiu - miłości, przyjaźni, rodzinie i zagadce z przeszłości.