Niewygodny awans recenzja

Są takie książki, które po przeczytaniu ciężko ocenić. Z jednej strony historia opisana w książce ma to coś i czyta się ja przyjemnie, ale z drugiej jest jakiś niedosyt, nie dopracowanie tekstu.
Taką właśnie książką jest „Niewygodny Awans” Agnieszki Świrgoń.

Bohaterką książki jest silna i niezależna kobieta. Anita dość dużo przeszła w swoim życiu. Rozwiodła się z mężem z którym mieszkała w Niemczech. Po nieudanym małżeństwie wróciła do Polski wraz ze swoimi synami. Aktualnie robi karierę w branży w której rządzą mężczyźni. Praca i samotne macierzyństwo nie daje jej dużego pola manewru w życiu osobistym. Gdy kobieta myśli że jej życie wreszcie się ułożyło, dostaje nieoczekiwany awans w pracy. Spotkanie z nowym dyrektorem przysłanym z niemieckiej siedziby firmy oraz nowe obowiązki wywracają jej życie do góry nogami.

Bardzo lubię czytać debiuty autorów. Często można spotkać ciekawie historie, czasami są to takie perełki, które zostają w pamięci bardzo długo. „Niewygodny awans” jest debiutem Agnieszki Świrgoń. Zabierając się za tą książkę byłam ciekawa co zastanę w środku. Niestety trochę się zawiodłam. Autorka miała fajny pomysł na tą historię. Nie jest to powieść w głównym wątkiem jest uczucie rodzące się pomiędzy bohaterami. Agnieszka Świrgoń znaczną część powieści poświęciła życiu zawodowemu głównej bohaterki. Pokazała na czym polega je praca. Widać, że autorka zna pracę w korporacji od podstaw. Czasami miałam jednak wrażenie, że aż za dużo jest tego w tej powieści, a za mało życia poza pracą.

Dużym minusem jest dla mnie styl pisania autorki. W książce było bardzo dużo dialogów, w których musiałam się czasami zastanowić kto co mówi. Brakowało mi również rozwinięcia niektórych wątków. Zapowiadała się ciekawa akcja po czym nagle się urywa i autorka tylko np. wspomina w rozmowie Anity z przyjaciółką jak było i to tak bardzo ogólnikowo.

Mimo wszystko tę książkę czyta się przyjemnie i lekko. Czytając miałam wrażenie jakby w drugiej połowie książki się rozkręciła. Historia rozbiła się bardziej płynna i nie czułam już tak bardzo tych wszystkich mankamentów.

Co do bohaterów to nie byli źle przedstawieni. Bardzo polubiłam Anitę. Autorka pokazała ją jako silną kobietę, która pomimo kłód rzucanych jej pod nogi przez życie potrafi walczyć jak lwica.
Co do Stephana (nowego dyrektora z Niemczech) to miałam z nim problem. Czasami wkurzało mnie jego zachowanie, ale też autorka trochę za mało mu uwagi poświęciła.

Podsumowując książki „Niewygodny awans” nie mogę zaliczyć do moich ulubionych, które zostają w mojej głowie na długo. Jednakże nie jest ona zła. Czyta się lekko i pomimo niedociągnięć przyjemnie. Mimo wszystko główną bohaterkę polubiłam i jak będzie kontynuacja tej powieści (bo tak wskazuje zakończenie) to prawdopodobnie ją przeczytam, żeby dowiedzieć jak potoczyły się dalsze losy bohaterów.