Życie przed życiem recenzja

Na początku zaznaczę, że uwielbiam thrillery medyczne. Tess Gerritsen to dla mnie matka tego gatunku literackiego, ojcem jest oczywiście Robin Cook. Dwa dni temu po raz pierwszy zetknęłam się z panem Kenem. I co ja na to?
Sam pomysł fabuły – świetny. Jane Francini po usunięciu guza szyszynki zaczyna mówić w dziwnym, niezrozumiałym języku i nie poznaje swojego męża. A mąż, sprzedawca traktorów niszczy karierę lekarską doktorowi Macandrew, który operował Jane. Lekarz próbuje ratować swoje dobre imię i szuka odpowiedzi na pytanie: „co stało się pani Jane?”

W tym samym czasie w Jerozolimie watykański duchowny przeprowadza dziwne badania na „rdzennych” Żydach. Za pomocą zastrzyków wprowadza ich w trans, w czasie którego ich umysły przenoszą się do czasów, gdy Jezus chodził po ziemi. Intrygujące, prawda? Jest tylko jeden szkopuł w tej książce:
styl pisania – jak dla mnie- okropny. Przez połowę książki akcja mnie nużyła i gdyby nie to, że chciałam zobaczyć jak ta historia się skończy, nie doczytałabym do końca. Miałam nadzieję na coś lepszego. Nie udał mi się debiut z panem Kenem. Może jeszcze kiedyś do niego wrócę.