Malarz smoków recenzja

Mistrz malarstwa Kano Indara to ostatni z rodu artystów minionej epoki. Zmarła żona obdarzyła* go jedynie córką, a choć wykazuje ona talent artystyczny, to jako kobieta ma oznaczać koniec ciągłości rodziny. Mężczyzna nieustaje więc w modlitwach o uzdolnionego ucznia, który mógłby stać się spadkobiercą jego szkoły, choć lata próśb przynoszą mu jedynie kolejne zawody. Gdy więc na jego drodze pojawia się Tatsu, młody geniusz pędzla, Kano Indara postanawia utrzymać go przy sobie za wszelką cenę. Ignoruje opowieść chłopca o zaręczynach sprzed tysiąca lat z córką smoka, posługuje się własną jedynaczką niczym kartą przetargową, a uczucia innych stają się dla niego mniej ważne niż sztuka sama w sobie.

„Ty widzisz artystów, panie. Ja widzę głupców.“

„Malarz smoków“ to opowieść miłosna, gdzie w centrum jest sztuka, przemiany w państwie oraz pragnienia, jakie zaślepiają. Miejsce kobiety to pozycja podległa oraz usłużna, a miejsce miłości to zacisze czterech ścian. Radość miesza się w tekście z rozpaczą, a oczekiwania jednych przytłaczają oczekiwania drugich. Wszystko natomiast zostaje zasnute mgiełką, jaka zwiastuje nadprzyrodzone.

Co ciekawe. Mary McNeil Fenollosa była amerykanką, ale bez tej wiedzy czytelnikowi nie uda się tego domyślić. Tworzyła bowiem w nurcie bardziej typowym dla japońskich pierwszych powieści, gdzie sen miesza się z jawą, nadprzyrodzone z realny, a granice nieustannie się zacierają. Zadbała, by poetyckość emocji oraz plastyczność języka współgrała z wnikaniem w głąb psychiki bohaterów i z uwagą oddała realia japońskie. Wszystko to dało podwaliny powieści, jaką pochłania się jednym tchem i która potrafi wywołać wiele przemyśleń.

Nie jestem pewna, na ile pokochałam tę powieść, a na ile po prostu zapracowała na mój szacunek przez samą konstrukcję, ale na pewno pozytywnie mnie zaskoczyła i cieszę się z podjętej spontanicznie decyzji o lekturze. Jej klimat, jej emocje... Tak, trafiła dokładnie tam, gdzie powinna. Nie sadze, by na długo pozostała w moim sercu, ale czy to ma jakieś znaczenie?

przekł. Adrianna Wosińska

*Obdarować można przede wszystkim przedmiotem, więc słowo to nie jest bez znaczenia. Ku pamięci.