Wielkie, włoskie wakacje recenzja

Książkę przeczytałam zachęcona dedykacją autorki:

Kierunek podróży też był dla mnie ważny. Włochy kuszą pięknem. To kraj wielu różnorodności. Pełen ciekawostek i oryginalnych, niepowtarzalnych zabytków.
Cóż, niestety lektura książki mocno mnie rozczarowała. Zastanawiałam się dlaczego? Przy ciekawych bohaterach i historii miłosnej, opowieść czytało mi się bardzo ciężko, żeby nie powiedzieć - opornie.
Moim zdaniem, w tej książce za dużo jest pomysłów na losy bohaterów. Zostałam też przytłoczona opisami zabytków. Powracającymi scenami i motywami. Opisami z pogranicza jawy i snu. Myślę, że pomysł na ideę tej powieści był świetny lecz sposób " opakowania" tej historii mnie pokonał.
Nie potrafiłam uwierzyć w postać Klaudii; była zbyt idealna, a po odkryciu wszystkich kart, za bardzo obarczona ciężkimi doświadczeniami życiowymi. Kacper jako dziennikarz wplątany w poszukiwania zagubionego dziennika podróży do Włoch, wydawał się być dużo ciekawsza postacią.
W tej powieści zabrakło pomysłów na przykucie uwagi czytelnika, zabrakło tego czegoś powodującego, że nie chcemy i nie możemy wypuścić książki z ręki.
Nie polecam tego tytułu, bo nie odnalazłam w nim radości czytania. Zabrakło mi cieszenia się z odkrywania doznań i przeżyć bohaterów.
Przykre to stwierdzenie, gdyż nie jest to pierwsza książka Pani Jolanty Kosowskiej, którą przeczytałam.
Szkoda.
Myślę, że każdy z nas marzy o wakacjach. Niezależnie od aktualnej pory roku, a Włochy stwarzają tyle niezliczonych możliwości.
Cóż, wyjątkowe miejsca mogą rozczarować.
Tak, stało się z moim odbiorem historii z inicjałami C&M, pamiętnikiem z podróży, który okazał się...
Nie. Może do końca nie będę zdradzać zakończenia tej historii. Niech Ci, którym wystarczy marzeń, sięgną po tę podróż.