Niespełniona miłość recenzja

„Niespełniona miłość” – Mirosława Kareta

„Niespełniona miłość” wyczerpie z nas wszelkie emocje, emocje te dobre, zostanie w nas złość i niedowierzanie. Jak można być tak niesprawiedliwym i w tak brutalny sposób odnosić się do drugiego człowieka. Warto pomyśleć, czy zawsze będziemy górą, czasem może się zdarzyć tak, że to my upadniemy na dno i to inni będą nas kopać.

Józia na swojej drodze spotyka Witolda, w którym się zakochuje. Mężczyzna jest malarzem, dla którego dziewczyna pozuje podczas jego twórczej pracy. Niedowierzanie, że to ją zauważył. Zakochuje się w nim. Czy miłość wystarczy aby ta dwójka miała szczęśliwy koniec?

„Wyjechała szczęśliwa, znowu pełna optymizmu i wiary w przyszłość.”

Józia po opuszczeniu rodzinnego domu pracuje w domu zamożnej kobiety. Niestety do czasu. Pewnego dnia zostaje oskarżona o kradzież pereł i natychmiast musi opuścić ściany jej domu. Wraca do rodzinnego domu, nie ma zamiaru wyjawiać rodzinie prawdy. Lecz ta sama wychodzi na jaw. Rodzice są wściekli i postanawiają wydać ją za mąż. Lecz Józia odmawia. Nie chce małżeństwa z przymusu. Józia jest pełna determinacji, znajduje nową pracę, w której bardzo ciężko pracuje. Głoduje, lecz chce walczyć o swoje. Ma swoje marzenia i plany na przyszłość. Czy uda się jej zrealizować?

Józia kobieta, która dla wielu powinna być autorytetem. Nic nie jest w stanie jej złamać. Nie chce małżeństwa z obowiązku, lecz chce aby było z miłości. Poświęca swoje zdrowie aby walczyć o swoją przyszłość. Pełna samozaparcia. Nie uważa, że miejsce kobiety jest w domu przy pracach. Kobiety też mają swoje cele, które ona zamierza spełnić.

„Bez szkoły, bez wykształcenia, nigdy nie osiągnięcie tego, by być traktowane na równi z mężczyznami […] Co stwierdzą, że miejsce kobiety jest w domu, a jedyną jej pracą praca domowa!”

Najważniejszy był dla niej szacunek, nie angażowała się politycznie, gdyż nie czuła aby coś to miało zmienić w jej życiu. Walka o siebie i swoje dobro stawiała ponad wszystko.

„Niespełniona miłość” to historia wielowątkowa. Z jednej strony mamy Józię, która toczy walkę o marzenia, z drugiej zaś XIX wiek, w którym jasno jest zaznaczone, że to mężczyzna podejmuje wszelkie decyzje a kobiety nie mają nic do gadania. Zauważyć tu możemy podział klas. Biedota jest traktowana gorzej niż zwierzęta.

Na pewno to nie koniec historii Józi. Warto czekać na kolejny tom. Seri bardzo życiowa do przeczytania dla każdego z czytelników. Polecam bardzo.