Gwiazda Strindberga recenzja

"Gwiazda Strindberga" jest debiutancką powieścią dziennikarza, mieszkającego w Sztokholmie - Jana Wallentina. Książka jest powieścią przygodową, która wywarła na mnie duże wrażenie, a autor zyskał w moich oczach.

Samotny nurek imieniem Erik, podczas jednej z wypraw odnajduje krzyż pokryty tajemniczymi znakami oraz zwłoki. Sprawa nabiera rozgłosu medialnego. Po jakimś czasie Erik kontaktuje się z Donem (lekarzem i badaczem), prosi o spotkanie. Gdy Don przyjeżdża do nurka, okazuje się, że ten nie żyje, a lekarz zostaje podejrzany o morderstwo. Don, jest ostatnim ogniwem łączącym go z nieżyjącym nurkiem, jest także posiadaczem kartki, którą zabrał z domu nurka. Jak się okazuje oskarżenie o zbornie, to nie koniec jego kłopotów. Jest stowarzyszenie, któro pragnie odzyskać krzyż, zdobyć gwiazdę i dostać się do skarbu, aby tego dokonać nie cofną się przed niczym.
Czym tak naprawdę jest poszukiwany "skarb" i kto pierwszy odszyfruje drogę do niego?


Tak jak pisałam wyżej, książka jest powieścią przygodową, która wciąga prawie od początku. Książkę możemy podzielić na dwa etapy. Na początku autor skupiła się na przedstawieniu szczegółów, dotyczących wydarzeń, historii i tematyki jaka będzie przeważała w treści. Autor nie śpieszy się z rozwojem tempa ani akcji, ale to mi jakoś nie przeszkadzało. Historia, jaka jest przedstawiona na początku, wprowadza w atmosferę przygody, tajemnicy i cofa czytelnika w czasie.
Druga część powieści to już akcja, która ma szybsze tempo, więcej tajemnic zyskuje światło dzienne i oczywiście finał. Wydarzenia wzbudzają większe napięcie i chwilami wzrost poziomu adrenaliny.

Zakończenie jest zaskakujące i lekko fantastyczne.

Autor bardzo szczegółowo opisuje miejsca, ludzi i zdarzenia. Na ogół nudzą mnie takie sceny, jednak tym razem autor zrobił to w sposób profesjonalny. Dzięki temu jak opisuje, tworzy się klimat odpowiedni do powieści, ma się wrażenie, że jest się duchowo w opisanym miejscu. Wyobraźnia przenosi czytelnika do wydarzeń o jakich czyta. Był to dla mnie, bardzo duży plus.

Powieść wywołuje emocje. Podczas poznawania treści, w czytelniku budzi się wiele odczuć - ciekawość, litość, smutek, szok, radość, zaskoczenie, niepewność. Co niektóre zdarzenia mają swoje miejsce w historii i być może świadomość ich realizmu przyczynia się do większego natężenia wrażeń.
Był taki moment, że podczas czytania, żałowałam, że wcześniej coś zjadłam. Były także i takie, które trzymały w napięciu, a ich zagadkowość zmuszała mój mózg do pracy, do przetwarzania poznanych informacji.

Nie jest to także powieść uczuciowa, a jej odbiorcami powinny być czytelnicy odporni na "szokujące" opisy - nie mówię tu o opisach krwawych scen. Nie jest ich dużo, ale co niektórych, mogą ruszyć.


Jeśli chodzi o postacie, to autor bardzo ciekawe zmienia głównych bohaterów. Przedstawia ich także czytelnikowi bardzo dokładnie. Mamy obraz zewnętrzny jak i wewnętrzny(psychikę) .
Szczególnie zainteresowały mnie dwie bohaterki Eva i Elena, które owiane są po części tajemnicą. Gdy się czyta o wydarzeniach z ich udziałem, tworzy się napięta atmosfera. Przy końcu dowiadujemy się czemu tak się dzieje.


"Gwiazda Strindberga" to powieść, którą mogę polecić każdemu. Jest to książka, która ma w sobie także nutkę innych gatunków literackich jak: thriller, kryminał, wątki historyczne, a nawet podtekst fantastyczny. Książka zaciekawia, treść wciąga, wydarzenia nie nudzą, są emocje. Czytanie może nie jest lekkie, ale klimat jaki się rodzi niszczy wszystkie nieudogodnienia. Jest to książka, na którą warto zwrócić uwagę.