Podniebna misja Franka recenzja

Bardzo lubię czytać książki moim dzieciom lub razem z nimi. Staram się zawsze wybierać książki z przesłaniem, w których wiedza przekazana jest w dostępny dla nich sposób.

Książka „Podniebna misja Franka” zaskoczyła mnie bardzo pod tym względem. Przede wszystkim autorka, Ewelina Mazurek, podjęła wyzwanie wytłumaczenia trudnych spraw w prosty sposób. I to mi się bardzo podobało. Choć były dwa momenty, w których sama się pogubiłam, to ogólnie uważam, że całość jest napisana w bardzo przystępny dla młodego czytelnika sposób. Trochę biologii, trochę geografii, trochę chemii i fizyki, trochę o ekologii, trochę o emocjach. Pozytywnie zaskoczyło mnie to, jak płynnie autorka przechodziła między tematami, jak je łączyła tworząc spójną historię.

Najbardziej podobał mi się fragment, w którym główny bohater - chmurka Franek- dostrzega złożoność problemu jakim jest oczyszczenie świata z istniejących już zanieczyszczeń i ochrona przed kolejnymi.

„- Zastanów się, mój drogi, co by się stało z ludźmi, którzy tutaj żyją, w tym i w innych podobnych miastach, gdybyśmy nagle zniszczyli całą infrastrukturę szkodzącą środowisku?

- Hmm, No nie wiem, pewnie byliby bardzo zagubieni i mogliby sobie nie poradzić bez fabryk, samochodów, samolotów, sklepów i ciepłych mieszkań.

-No właśnie! A tego nie chcemy zrobić, prawda? Ratując świat przed jedną katastrofą, nie możemy doprowadzić do kolejnej.”

To właśnie przykład jak ważne, życiowe sprawy wyjaśnione są w obrazowy i ciekawy sposób zostawiając jednocześnie przestrzeń do przemyśleń i dyskusji.

Przyznaję, że jest jedna kwestia, która nie do końca przypadła mi do gustu. Książka pisana jest ciągłym tekstem. Nie jest to coś, co wpływa na jej odbiór, ale trochę utrudnia jej czytanie. Gdyby zawierała rozdziały na pewno czytałoby się ją dużo lepiej. Moje dziecko, któremu to ja czytałam książkę było zachwycone, ale domyślam się, że na przykład dziewięciolatkowi mogłoby sprawić trudność przebrnięcie przez 112 stron bez podziału na rozdziały.

Ogólnie cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce. Największą natomiast rekomendacją jest to, że moje dziecko było bardzo zawiedzione, kiedy musieliśmy robić przerwy. Polecam!