Niepokorna księżniczka recenzja

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, o której mówi się, że jest współczesną wersją baśni o Alladynie - tylko dla dorosłych 😈 Mowa o „Niepokornej księżniczce” autorstwa Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej.

Która z nas nie marzła kiedyś, żeby zostać księżniczką? Nasza bohaterka chętnie by się zamieniła rolami, gdyż ma po dziurki w nosie królewskiego życia. Pragnie uwolnić się ze złotej klatki, w której ją zamknięto. Nie ma zamiaru wykonywać tego czego się od niej wymaga i zachowywać się tak jak księżniczka zachowywać się powinna. Jasmina pragnie wolności. Chce móc decydować o sobie i robić, to na co ma ochotę. Swoje niezadowolenie i sprzeciw okazuje poprzez niestosowne zachowanie i pyskówki.
Chcąc nieco utemperować córkę i nauczyć ją dobrych manier król wysyła Jasminę do zaprzyjaźnionego królestwa Martagon. Przydziela jej ochroniarza, który ma nie tylko dbać o jej bezpieczeństwo ale również nie pozwolić by zrobiła jakieś głupstwo. Jak się można domyśleć Jasmina i Mason zbliżą się do siebie i to tak, że bardziej się nie da.

Niestety, ale rozczarowała mnie ta książka. 🥺 Byłam jej niesamowicie ciekawa. Współczesna, bardzo niegrzeczna wersja baśni o Alladynie, romans z ochroniarzem, pyskata bohaterka, to zapowiadało świetną lekturę. Tymczasem z baśnią nie miała ta książka nic wspólnego (przynajmniej w moim odczuciu). Romans owszem był, ale jakiś taki płaski, pozbawiony emocji. A zamiast pyskatej Jasminy dostałam wulgarną, napaloną dziewczynę, która z początku strasznie mnie irytowała. Piszę ”z początku” bo później Jas się nieco zmienia i da się ją polubić.

Nie czytałam wcześniejszych części serii ale czytałam „Święta w Port Moody” i tak samo tam jak i tu autorki przesadziły z ilością scen erotycznych. Ale to nie z tym mam problem. Problemem jest to, że czytając je nie czułam nic oprócz zniesmaczenia. Zabrakło mi w nich namiętności, napięcia... Nie czułam chemii między bohaterami. Jasmina miała (jak sama to określiła) chcicę i miałam wrażenie, że gdyby Mason jej nie uległ zaciągnęłaby do łóżka kogokolwiek.

Drugą połowę książki czytało mi się zdecydowanie lepiej. Księżniczka zmienia się o 180 stopni, a fabuła nabiera więcej sensu.

Kochani pamiętajcie, że jest to tylko moja skromna opinia. Absolutnie nie chcę nikogo urazić. Wiem, że książka zbiera mnóstwo całkiem dobrych opinii więc nie sugerujcie się wyłącznie moją.