Dyktanda recenzja

Ciekawa jest historia powstania tych tekstów, oto siostrzeniec Lema miał kłopoty z ortografią a chciał się dostać do liceum, poproszono więc wujka Staszka o napisanie paru dyktand dla chłopca. Teksty oczywiście nie były przeznaczone do publikacji, ale na szczęście się zachowały i, jak prawie wszystko co wyszło spod ręki mistrza, to albo rzecz mądra albo śmieszna (albo jedno i drugie) i zdecydowanie warta druku. Ta książeczka jest nieodparcie śmieszna.

Podczytywałem sobie dyktanda po troszku, gdy byłem w gorszym nastroju, żeby dawkować sobie dobry humor, bo, jak już wspomniałem, to historyjki nieodparcie śmieszne; po raz kolejny pokazują mistrzostwo językowe i niebywałą wyobraźnię mistrza. Pewnie psychoanalityk doszukał by się tu podświadomych prądów i wychwycił ukryte cechy osobowości Lema (na przykład strasznie dużo tam okrucieństwa i wymyślnych tortur), alem ja nie psychoanalityk, więc dałem sobie spokój, po prostu trzeba się tymi krótkimi tekstami napawać jako czystym purenonsensownym wspaniałym, czarnym humorem.

Oprócz sławnego tekstu o wątróbkach młodych chłopców (uwaga, treści drastyczne!): „Najlepsze są wątróbki młodych chłopców jeżdżących zwykle na rowerze. Najwygodniej dopaść takiego, który nie ma hamulców ani bieżnika. Wątróbki tak zdobytej nie rzuca się na wrzący tłuszcz, lecz spłukuje kwaskiem, a mając na podorędziu bułkę, z móżdżka wyrabia się farsz. Dobry jest też chłopiec na zimno w galarecie (z chrzanem). Trzeba go tylko dobrze oskrobać, aby nie zgrzytał w zębach.” mamy też sporo innych wspaniałych kawałków. Bardzo podoba mi się np początek dyktanda „Indianie”: „Lecz w tym momencie zatrzęsło się trzęsawisko, Indianie zaś, uzbrojeni w trzcinowe trzepaczki, wdarli się na palisadę. Najpotężniejszy, zwany Kurzą Dziuplą, dopadł kołtuniastego kuternogi i potężnie żującymi szczękami wgryzł mu się w rzepkę. Nieszczęsny omal nie udławił się próchnem, gdyż noga była drewniana. “Uff, uff! - wykrzyknął czerwonoskóry – Gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą”.”

Pięknym dopełnieniem historii książeczki jest fakt, że gdy kilkanaście lat temu wykorzystano dyktanda Lema na Ogólnopolskim Konkursie Ortograficznym, to ostro zaprotestowała prawica, bo przecież nasza młodzież, czysta i niewinna, nie powinna wysłuchiwać takich bezeceństw. Protest przeszedł bez echa. Ale to były dawne czasy, teraz protest miałby z pewnością większe szanse na sukces.