Gorzko, gorzko recenzja

Uwielbiam kobiece sagi i jak dotąd udało mi się trafiać na takie, które czytałam z przyjemnością, nie inaczej było teraz.⁣
I choć lektura tej książki zabrała mi sporo wieczorów, to czytałam ją niespiesznie delektując się każdym rozdziałem, traktując spotkanie z bohaterami jak święto.⁣
⁣
Co uderza przy jej czytaniu, to umiejętne wyważenie między dramatycznymi wydarzeniami, dzięki którym czujemy współczucie dla bohaterek, gdyż z opowiedzianych historii kobiet, matek i córek wybrzmiewają bolesne straty, tęsknoty i rozczarowania, a momentami tak przerysowanymi, że przypominają nam, że przecież to fikcja.⁣
⁣
Berta, Barbara, Violetta i Kalina.⁣
Cztery pokolenia kobiet, cztery historie uzupełniające się wzajemnie, dwie niedopowiedziane, jakby to nam czytelnikom Autorka pozostawiła furtkę byśmy po przeczytaniu ostatniego zdania, po zamknięciu książki sami postawili kropkę nad i.⁣
⁣
Dostrzegamy zależność między matką i córką, która ma ogromny wpływ na powtarzalność losu i na wybory, których dokonują bohaterki. Ten skomplikowany kobiecy świat wybrzmiewa mocniej dzięki narracji, którą zastosowała Autorka, odbierając im głos, pozbywając się dialogów na rzecz doskonałych metafor dzięki którym "pamięć emocji" zyskuje na znaczeniu.⁣
⁣
Berta to mistrzyni sprawiania mięsa, wychowywana przez surowego ojca. Zafascynowana czytanymi romansami marzy o tym by być dla kogoś ważna, marzy o ucieczce do Pragi, a kończy w więzieniu, gdzie rodzi córkę.⁣
Barbara wychowuje się w sierocińcu, gdzie uchodzi za "nieudałka", wiecznie z boku, ciągle smutna i samotna, nie wierzy, że ktoś może ją chcieć, zabrać, obdarzyć miłością. Gdy w jej życie wkracza agresja idzie w ślady matki. Na szczęście jej córka rodzi się zanim Barbara trafia do więzienia.⁣
Violetta jest wiecznie nieszczęśliwa, goni za złudzeniami, wierzy, że gdzieś tam czeka ją lepsze życie. Ale przytrafia się ciąża, pojawia się córka i staje się jej kolejnym utrapieniem.⁣
Kalina żyje z matką, ale bez matki, bez jej zainteresowania, bez miłości. Aby odkryć własną tożsamość i zrozumieć życie, jakim obdarzył ją los musi odkryć i opowiedzieć historię swojej prababki, babki i matki. Historie tych, które były i niebyły jednocześnie. Niematek, niecórek i gdzieś tam majaczących mężczyzn, ojców...

Dzięki przeplatającemu się realizmowi z magią, dzięki smutkowi i melancholii postacie wybrzmiewają mocniej, by opowiedzieć o wszechmocnym niespełnieniu i zbrodni.
Polecam 🖤🖤