Stażystka recenzja

Stażystka ostatnimi czasy jest bardzo popularną książką. Niemal wszyscy się nią zachwycają. Czy ja też się zachwyciłam? No cóż... Nie do końca. Dlaczego? Cóż takiego mogło mi się nie spodobać w tej książce, skoro tak wielu ją chwali? Zacznijmy może od tego kim jest owa Stażystka.
Klaudia to piękna, młoda i przekonana o swej inteligencji dziewczyna, a raczej młoda kobieta, która wie jak działa na mężczyzn. By zarobić na nowy start i wymarzony klub fitness zaczyna pracę jako stażystka. Jednak nie tyle praca ją interesuje co jej szef. Od pierwszej chwili między nią a jej szefem rodzi się dziwna więź, nić utkana z pożądania. I chęci zasmakowania w zakazanym owocu. Bowiem Skalski to przystojny, inteligentny i intrygujący mężczyzna. Ah, no tak. Żonaty mężczyzna. Ale to dla Klaudii nie jest przeszkodą... w końcu to nie byłby pierwszy raz. Wręcz przeciwnie, ma się wrażenie, że to tym bardziej nakręca naszą bohaterkę.
Panna K nie zdaje sobie jednak sprawy, że to nie ona tutaj rozdaje karty. To nie ona zarzuca sidła...
Zacznijmy od tego, co mi się podobało. Książkę czyta się szybko. Przyjemny i prosty styl autorki nam to ułatwia. Koniec, to, kto tak na prawdę był śmiertelnym zagrożeniem również mnie zaskoczył. A to się rzadko zdarza. Niestety całej reszty domyśliłam się dość szybko.
Minusy? Strasznie, ale to strasznie irytowała mnie Klaudia. Życzyłam głównej bohaterce źle. Serio. Dla mnie to pusta, głupia lafirynda. Już prędzej rozumiałam postępowanie Skalskiego a nawet jego żony. Miał swoje demony, obsesję, która kierowała nim. I wątek tej postaci, jego obsesji na punkcie symetrii również bardzo mi się podobał. Jednak książka w większości mnie irytowała właśnie przez Klaudie. W końcu to ona była główną bohaterką, z którą to mieliśmy się zżyć. Mnie się to jednak nie udało.
Książka jest jednak świetnym obrazem tego, jak destrukcyjnie zdrada działa na związek. Na człowieka. Jak podczas takiej traumy, gdy nasz umysł chce sobie z nią poradzić, może rozwinąć się w nas obsesja na jakimś punkcie. I do jakiego stopnia może nami zawładnąć.
Ogólnie książkę polecam, choć uprzedzam, nie spodziewajcie się rewelacyjnej lektury, która Wami zawładnie, bardziej dość ciekawej książki na dwa, trzy wieczory...