Pan Zło recenzja

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu NaKanapie.pl

Czasami zdarzają się w naszym życiu takie momenty, że jesteśmy sfrustrowani i nie wiemy, jakie kroki powinniśmy podjąć. Michał Długa zabiera nas na niełatwą przeprawę. Poznajemy historię Tomka. Główny bohater jest młodym mężczyzną, czuje się niespełniony, jest samotny, a jego życie nie przypomina amerykańskiego filmu, po prostu powiewa nudą i do tego rutyną. Tomek to inteligentny i wrażliwy facet. Jego marzeniem jest być kimś ważnym, niesamowitym, chciałby być po prostu wartościowy. Niestety, nie robi zbyt wiele by zmienić cokolwiek: jego codzienność to zamknięte koło: praca, dom, sprzątanie, zakupy, telewizja lub gry wideo. I w tym tkwi szkopuł. Ponieważ bohater nie widzi w tym swojej winy, nie czuje się odpowiedzialny za swoje porażki.

Michał Długa stworzył wymagającą skupienia historię. Tomek spotyka tytułowego Pana Zło. Kim jest ta tytułowa postać? No tak, nie przedstawiłam jej. I raczej tego nie zrobię, ponieważ odbiorę książce coś, co powinna Wam sama przekazać. Natomiast przekaże Wam słowo od Pana zło:

Pytanie o to: kim jest Pan Zło, padnie jako pierwsze podczas lektury tej książki, nie będzie ono jednak jedynym pytaniem. W trakcie czytania pojawi się ich dużo więcej.

Nasz bohater trafia do miejsca, gdzie przeprowadzi rozmowę z tajemniczym Panem Zło. Postać ciekawa, pełna braku szacunku do ludzi i kochająca lęk tych słabych istot. Porusza on tematy, przy których trzeba trochę pomyśleć. To one zmuszają czytelnika do oderwania się od lektury i skonfrontowania się z podjętymi wątkami (przynajmniej ja tak miałam). Pan Zło pokazuje wady ludzi takie jak: chciwość, bezmyślność, dążenie do posiadania dużego majątku czy pożądanie drugiej osoby. W ten sposób tytułowy bohater, chce Tomka sprowadzić do roli niewolnika, do wiecznego smutku i nieszczęścia. W prawdziwym świecie zawsze jest to światełko nadziei, jednak to już sprawa czytelnika czy podejmie wyzwanie i weźmie się za tę książkę. Czy rzuci rękawice i stoczy pojedynek z własnymi myślami i emocjami?

Za książkę warto zabrać się ze świadomością, że jest to tytuł, przy którym nie będzie można się zrelaksować, odpocząć. Zmusza do myślenia i próby zrozumienia kilku kwestii dotyczących nas – ludzi. Książkę czytało mi się ciężko, jednoznacznie okres zaliczeń i sesji nie jest stworzony do zapoznania się z tą pozycją.

Dla mnie jest to książka, przy której trzeba spokojnie usiąść i ją przemyśleć, a wtedy będzie można ją rzetelnie ocenić, a do tego ocenić samego siebie.

Tym jakże „optymistycznym” akcentem pragnę zakończyć recenzję i ostrzec Was przed Panem Zło. Byście uważali na niego na swojej ścieżce życia i nie wpadli czasem w sidła.