Piekło pocztowe recenzja

Terry Pratchett ma w świecie literackim już swoje określone miejsce. Grono jego miłośników rokrocznie oczekuje nowatorskich pomysłów i literatury, której co chwilę towarzyszyć będą salwy śmiechu.
Wydawać by się mogło, że żarty Terry'ego od wielu opowieści nie wnoszą nic nowego, a niektóre elementy są powielane, ale nie da się ukryć, że nowa pozycja jest nad wyraz udana.
Któż z nas dotychczas nie miał problemów z niedocierającą pocztą? Tak, tak pan Pratchett postanowił poświęcić swoją najnowszą powieść tematowi niezmiernie bliskiemu każdemu Polakowi.
Co więcej w głównej roli swej komedii sensacyjnej postanowił obsadzić złodzieja, który mi nieco przypomina Arsene'a Lupina. Co więcej i on potrafi złamać serce niedostępnej kobiecie. Moist budzi wielką sympatię. Kalkuluje jak każdy z nas - w każdej sytuacji chce nie być stratny. Jednak jego misją jest coś innego - odbudować kulejące usługi pocztowe.
Fabuła książki jest bardzo żywa, postacie są barwne. Do końca poruszony czytelnik trzyma kciuki za powodzenie bohatera, a ukoronowaniem powieści jest fantastyczna pointa przy której śmiechu nie da się już opanować.