Niebezpieczna gra recenzja

"Najgorsze były właśnie takie momenty, gdy uświadamiała sobie, że niektórym nie jest już dane uśmiechnąć się ani do własnego odbicia, ani do nikogo innego."
💣💣💣💣
„Czuła, że to, co się między nimi dzieje, jest niebezpieczną grą i nie ma nic wspólnego z zagrożeniem, jakie wokół nich krąży. Z przestępcami sobie poradzi, nie jest jednak pewna, czy podoła narastającym w niej uczuciom.”
💣💣💣💣
„Niebezpieczna gra” jest debiutem literackim Emilia Wituszynska który jest bardzo ale to bardzo udany. Autorka stworzyła historię, która wciąga, zaskakuje i momentami powoduje niedowierzanie. Kryminał z dodatkiem romansu, który przez cały czas trzyma w napięciu, czyli tak, jak ja lubię najbardziej!
Historia skupia się na losach młodej policjantki z wydziału kryminalnego Weroniki, której świat nagle się zawalił, gdy w jednej z akcji zginął jej przyjaciel i partner z załogi. Od tamtej pory dziewczyna sobie nie radzi i cóż stacza się na dno. Niestety popada także w alkoholizm. Wszystko zaczyna się zmieniać gdy po roku pracy na innym wydziale, wraca do kryminalnego wydziału i dostaje zlecenie jako ochroniarz 24 na 24h aktora Przemysława Reja. Od samego początku widać ich niechęć do siebie. Są zadziorni i pewni swoich racji a to, że muszą udawać parę, by nikt nie wiedział kim jest Wiki, nie pomaga im w niczym. A na dodatek poznają się gdy oboje są na kacu. Powiadają, że takie znajomości nigdy dobrze się nie kończą... Idealne połączenie.
Książka napisana jest lekkim i prostym językiem. Kryminał, a może romans okazał się być bardzo dobrze przemyślaną i ciekawą pozycją. Podczas czytania nie ma szans na nudę, bohaterowie są na tyle ciekawi, że nie ma możliwości by ktoś chciał w trakcie czytania tej książki, sięgnąć po jakąś inną. Między dwójką głównych bohaterów czuć przyciąganie, mimo tego, że okazują to w bardzo pokręcony sposób. Relacja tej dwójki czasami mnie tak bawiła, że czekałam tylko kiedy przestaną udawać i w końcu wyznają sobie, co tak naprawdę czują. A gdy na ostatniej stronie zobaczyłam napis "Epilog" miałam ochotę się rozpłakać. Jak można tak szybko skończyć tak dobrą książkę?! Liczę, że będą kolejne książki.. Czekam na to z niecierpliwością!